بیژن الهی شاعر، مترجم و نقاش ایرانی بود که در تیرماه ۱۳۲۴ زاده شد. چهارده‌ساله بود که صحنه گل‌گرفتن و پاره‌کردن آثار نقاشانی را که مدرنیست و پیرو پیکاسو خاطب می‌شدند، در خیابان لاله‌زار − نمایشگاه مهرگان − دید.

الهی در ابتدای دهه ۴۰ ، با حضور در محافل شعری و چاپ اشعاری در مجله جزوه شعر که پیشتازترین صحنه شعر آن دوره بود، به تبیین فضاهای شعری خود دست یازید. تأثیر شعر الهی بر شاعران این جزوه، همان تأثیر غیرمحسوسی بود که ازرا پاند بر جُنگ سورئالیست‌ها داشت. الهی به دلایل نامعلوم، پس از بازگشت از سفر، دایره رفاقت‌های گروهی و حضور در مجامع ادبی را ترک کرد. اما هرگز سایه او از سر شاعران شعر دیگر و شعر حجم کم نشد. آن‌چنان که با ترجمه‌هایی که در تنهایی و به یاری همفکران خود می‌کرد، سایه‌ای بر شعر مدرن ایران انداخته که تأثیر آن انکارنشدنی است.