محمدهادی محمدی  پژوهشگر و نویسنده داستان‌های کودکان است. در دوره پیروزی انقلاب ۱۳۵۷ دبیرستان را به پایان رسانده و پس از آن از بیست و دو سالگی نوشتن را به طور حرفه‌ای برای بزرگسالان و کودکان آغاز کرده‌است. نخستین داستانی که منتشر کرده است فضا نوردها در کوره آجر پزی (۱۳۶۷) است که زندگی دو کودک روستایی را که در کوره آجرپزی کار می‌کنند، روایت می‌کند. این داستان در سال ۱۳۶۸ برنده عنوان کتاب سال از سوی مجله سروش نوجوان شد. پس از آن او تا سال ۱۳۷۳ چندین عنوان کتاب دیگر منتشر کرد. از این سال به شاخه‌ای دیگر از کار در حوزه ادبیات کودکان یعنی نقد و پژوهش نیز پرداخت.

از سال ۱۳۷۵ به همراه زهره قایینی کار بزرگ پژوهش روی موضوع تاریخ ادبیات کودکان ایران را آغاز کرد. در کنار آن محمدی در زمینه‌های دیگر نقد و پژوهش و همچنین داستان‌نویسی در حوزه ادبیات کودکان و بزرگسالان نیز کار کرد. از سال ۱۳۷۷ محمدی طرح آموزش خلاق کودک محور را در ایران پایه گذاشت که برآیند آن چندین کتاب آموزشی ویژه در این حوزه‌ است. محمدی همچنین در حوزه ترجمه متن‌های تئوریک ادبیات کودکان فعال است. محمدی در سال ۲۰۰۶ برای نوشتن آثارش در زمینه ادبیات کودکان و نوجوانان از سوی شورای کتاب کودک به عنوان کاندیدای جایزه هانس کریستین آندرسن به هیئت داوران این جایزه معرفی شد.