یعقوب آژند (زادهٔ ۲۹ خرداد ۱۳۲۸ در میاندوآب) پژوهشگر ایرانی تاریخ، هنر و ادبیات است. آژند دوره کارشناسی تاریخ را در دانشگاه تبریز، دوره کارشناسی ارشد را در پژوهشکده فرهنگ ایران و دوره دکتری تاریخ را در دانشگاه تهران گذراند. او در سال ۱۳۷۹ به درجه دانشیاری و در سال ۱۳۸۳ به درجه استادی نایل آمد. او تا کنون یک بار به عنوان «استاد نمونه» و از طرف وزارت علوم، تحقیقات و فناوری به عنوان پژوهشگر برجسته در هنر و فرهنگ ایران معرفی شده‌است. آژند در سال ۱۳۸۶ نشان درجه یک پژوهش دانشگاه تهران را گرفت. او در سال ۱۳۸۸ یکی از ده دانشمند جهان اسلام اعلام شد که در قلمرو هنر بیشترین کار، مقاله، کتاب و ارجاع به آثارش را داشته است. کتاب نمایش در دوره صفوی از آثار وی پس از انتشار در سال ۱۳۸۵ از طرف سازمان میراث فرهنگی مورد تقدیر قرار گرفت و در سال ۱۳۸۶ کتاب سال دانشگاهی شد. یکی دیگر از کتاب‌های او به نام نگارگری ایران هم به عنوان کتاب برگزیده فصل در سال ۱۳۸۹ برگزیده شد.