قاضی ربیحاوی از خلاق‌ترین نویسندگان نسلی است که شور و شوق آرمان‌گرائی را در انقلاب زیست و جوانی آن در میدان تجربه‌های همین انقلاب به پیری زودرس رسید. توفان‌های سیاسی نخستین سال‌های جمهوری اسلامی فضا را بر حضور ادبی این نسل تنگ کرد و نخستین تجربه‌های آن را در خلق فرهنگی به خون کشید، هشت‌سال جنگ، آوارگی و ویرانی، زخم درهم شکستن آرمان‌ها و سانسوری که دیواره‌های آن هر روز تنگ‌تر شد، خلاقیت فرهنگی را بر این نسل دشوار کرد، اما این نسل، به رغم این همه، و به رغم محرومیت از فضاهای باز فرهنگی، پرپر شدن خود را در آثار ماندگار به ادبیات و فاجعه عینی را به تراژدی ادبی برکشید.

قاضی ربیحاوی، که به شهادت آثار خود تجربه دردناک اما غنی سرکوب، جنگ و آوارگی را زیسته، درونی کرده و بازآفریده است، از نخستین نویسندگان برجسته این نسل است که فاجعه جنگ و آوارگی را در داستان های خوش ساختار، منسجم، جذاب و پرکشش ثبت کرد.

کتاب جدید قاضی ربیحاوی با نام لبخند مریم برکشیدن فاجعهٔ ویرانی به تراژدی ادبی‌ست.