نظامی گنجوی شاعر، تاریخ‌نگار و داستان‌سرا متولد: ۵۳۷ هجری قمری، ایران نظامی گنجوی شاعر، تاریخنگار و داستانسرا متولد: ۵۳۷ هجری قمری، ایران جمالالدین ابومحمّد الیاس بن یوسف بن زکی بن مؤیَّد، متخلص به نظامی و نامور حکیم نظامی (زادهٔ ۵۳۵ هـ. ق در گنجه – درگذشتهٔ ۶۰۷–۶۱۲ هـ. ق)شاعر و داستانسرای ایرانی و پارسیگوی حوزهٔ تمدن ایرانی در قرن ششم هجری (دوازدهم میلادی)، که بهعنوان پیشوای داستانسرایی در ادب فارسی شناخته شدهاست. آرامگاه حکیم نظامی ، در گنجه قرار دارد. نظامی در زمرهٔ گویندگان توانای شعر فارسی است، که نهتنها دارای روش و سبکی جداگانه است، بلکه تأثیر شیوهٔ او بر شعر فارسی نیز در شاعرانِ پس از او آشکارا پیداست. نظامی از دانشهای رایج روزگار خویش (علوم ادبی، نجوم، علوم اسلامی، فقه، کلام و زبان عرب) آگاهی وسیع داشته و این خصوصیت از شعر او بهروشنی دانسته میشود. شعر نظامی به زبانهای گوناگون درآمده است، از راهِ نمونه خمسه به همّت رستم علیاف به زبان روسی ترجمه و منتشر شدهاست. روز ۲۱ اسفند در تقویم رسمی ایران روز بزرگداشت نظامی گنجهای است. جملات منتخب I'm a paragraph. Click here to add your own text and edit me. It's easy. یادداشتها کتابها Heading 5 Heading 5 Heading 5 Heading 5 بازگشت به نویسندگان

آیزاک باشویس سینگر نویسنده 1904 - لهستان آیزاک باشویس سینگر نویسنده 1904 - لهستان ایزاک بشویس سینگر (زاده ۱۹۰۴ (یا ۱۹۰۲) در رادزمین، لهستان - درگذشته ۲۴ ژوئیه ۱۹۹۱ در میامی، فلوریدا) داستاننویس یهودی و برنده جایزه نوبل ادبیات سال ۱۹۷۸ است. سینگر تمام آثارش را به ییدیش، زبان مادری خود نوشتهاست. او در سال ۱۹۳۵ به ایالات متحده مهاجرت کرد، سردبیر روزنامه «فوروارد» در نیویورک شد و اکثر داستانهای کوتاه خود را برای اولین بار در آن روزنامه چاپ کرد. سینگر تحلیلهای روانشناسانه عمیقی از شخصیتهایش به دست میداد و از لحاظ فکری شیفته اسپینوزا فیلسوف معروف هلندی بود، شهرت او بیشتر مرهون داستانهای کوتاهش بود. از رمانهای معروف او: The Family Moskat (خانواده مسکات) The Manor (ملک اربابی) Satan in Goray (شیطان در گورای) The Magician of Lublin (جادوگر لوبلین) Slave (برده) Enemies: A Love Story (دشمنان: یک داستان عاشقانه) The Certificate (مدرک) جملات منتخب I'm a paragraph. Click here to add your own text and edit me. It's easy. یادداشتها کتابها Heading 5 Heading 5 Heading 5 Heading 5 بازگشت به نویسندگان

منیرو روانی پور ایرانی، نویسنده، شاعر ۲ مرداد ۱۳۳۳ - بوشهر منیرو روانی پور ایرانی، نویسنده، شاعر ۲ مرداد ۱۳۳۳ - بوشهر منیرو روانی پور در جفرهٔ بوشهر به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در بوشهر گذراند و در دانشگاه شیراز روانشناسی خواند. سپس برای ادامه تحصیل به آمریکا رفت و در رشته علوم تربیتی از دانشگاه ایندیانا کارشناسی ارشد گرفت. روانیپور از سال ۱۳۶۰ داستاننویسی را شروع کردهاست و اولین کتابش، کنیزو، در سال ۱۳۶۷ منتشر شد. پس از آن تعداد زیادی داستان کوتاه و چند رمان نوشت. داستان رعنا از مجموعهٔ نازلی، در دورهٔ سوم ۱۳۸۲ جایزه گلشیری برگزیده شدهاست. روانیپور در کلاسهای داستاننویسی ِ خود با بابک تختی، پسر پهلوان تختی آشنا شد و ازدواج کردند. بابک تختی ناشر نشر قصه است و فرزندشان غلامرضا حاصل این ازدواج میباشد. در سال ۱۳۷۹ روانیپور یکی از شرکتکنندگان کنفرانس برلین بود. قهرمان داستان زن فرودگاه فرانکفورت نیز زنی است که قرار بوده در کنفرانس برلین داستان بخواند، اما با مشکلاتی که در حاشیه کنفرانس بهوجود میآید فرصت داستانخوانی را از دست میدهد و علاوه بر آن در کشورش نیز او را برای حضور در این کنفرانس مورد شماتت قرار میدهند. روانیپور در سال ۱۳۸۵ از اولین حامیان «کمپین یک میلیون امضا برای تغییر قوانین تبعیضآمیز علیه زنان» در ایران بود. وی هماکنون از دسامبر ۲۰۰۷ با خانوادهاش در آمریکا به سر میبرد. بررسی آثار هرچند سبک و زبان نویسنده در طول سالها تغییر میکند، دغدغههای او ثابت هستند؛ عناصر ویژه داستانی، طبیعت حاکم بر فضای داستانها و نقش برجسته زنها، از همان کتاب اول در داستانها حضور دارند. بعضی از شخصیتهای داستانی مانند مریم یا گلپر نیز در داستانهای مختلف روانیپور بارها ظاهر میشوند . کتابشناسی داستانهای بلند ۱۳۶۸ - رمان اهل غرق ۱۳۶۹ - دل فولاد ۱۳۷۸ - رمان کولی کنار آتش داستانهای کوتاه و مجموعه داستان ۱۳۵۵ - گنجشک و آقای رئیس جمهور ۱۳۶۷ - کنیزو ۱۳۶۹ - سنگهای شیطان ۱۳۷۲ مجموعه داستان سیریا، سیریا ۱۳۸۰ - زن فرودگاه فرانکفورت ۱۳۸۱ - مجموعه داستان نازلی کودکان گنجشک و آقای رئیس جمهور ترانههای کودکان جملات منتخب I'm a paragraph. Click here to add your own text and edit me. It's easy. یادداشتها کتابها Heading 5 Heading 5 Heading 5 Heading 5 بازگشت به نویسندگان

علی دهباشی ایرانی، نویسنده ۱۳۳۷ - تهران علی دهباشی ایرانی، نویسنده ۱۳۳۷ - تهران علیاکبر جعفر دهباشی معروف به علی دهباشی (زاده ۱۳۳۷ تهران) روزنامهنگار، ادب پژوه، نویسنده و سردبیر مجله بخارا است. همزمان با تحصیل از سال آخر دبستان کار در چاپخانه را آغاز کرد و بهعنوان مصحح نمونههای چاپی چندین انتشاراتی در چاپخانه مسعود سعد کار میکرد. از همان سالها با اساتید صاحبنامی از فرهنگ و ادب معاصر کار کرد و با مبانی فرهنگ، تاریخ و ادبیات ایران آشنا شد. او در دوران نوجوانی از اعضای فعال کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بهشمار میرفت و چندین روزنامه دیواری که ماهها مورد بازدید و مطالعه علاقمندان قرار گرفت تنظیم و اجرا کرد. بعدها فعالیت روزنامهنگاری خود را با همکاری در نشریه جنبش آغاز کرد که از مدتی پیش از انقلاب اسلامی توسط علیاصغر حاج سید جوادی بهصورت زیراکسی و مخفی منتشر میشد و این همکاری بعد از پیروزی انقلاب هم ادامه یافت. پس از آن با انتشارات رواق به سرپرستی شمس آلاحمد همکاری داشت که ناشر آثار جلال آلاحمد بود. علی دهباشی با ماهنامهها و نشریات ادبی، فرهنگی و هنری همچون آرش، برج، چراغ، دنیای سخن و آدینه و دفتر هنر همکاری مستمر داشته است. او از سال ۱۳۶۹ به مدت هفت سال سردبیر ماهنامه کِلک بود. ماهنامه کِلک از نشریات معتبر در زمینه فرهنگ، ادبیات و ایرانشناسی بهشمار میرود که مورد مراجعه استادان دانشگاههای ایران و ایرانشناسان جهان است. و بسیاری از صاحبنامان عرصه فرهنگ و ادب ایران از همکاران و نویسندگان این مجله بودند. علی دهباشی از شهریور ۱۳۷۷ به بعد سردبیری مجله بخارا را برعهده داشته است که در آن در زمینه فرهنگ، ادبیات و ایرانشناسی مقالاتی منتشر میشود. دهباشی در بخارا ویژهنامههایی درباره نویسندگان بزرگ جهان منتشر کرده است. وی همچنین یکسال سردبیر فصلنامه هنری طاووس بوده است. امور انتشار کتاب از دیگر زمینههای فعالیت دهباشی است او در این زمینه مدیریت «انتشارت شهاب» را بهعهده دارد و بیش از چهل و پنج عنوان کتاب در زمینه فرهنگ و ادب فارسی و جهان منتشر کرده است. علی دهباشی علاوه بر اینها سه سال ویراستار فصلنامه فرهنگستان علوم بوده و ویراستار انتخاب شده هیأت امناء چاپ آثار محمدعلی جمالزاده است. او همچنین با مجله نقد و بررسی کتاب تهران همکاری داشت و از فروردین ۱۳۸۲ تا مهر ماه ۱۳۸۴ سردبیر فصلنامه سمرقند بوده است که ده شماره از این مجله را منتشر کرد و علاوه بر بخارا سردبیری فصلنامه سیمیا نیز هست. جملات منتخب I'm a paragraph. Click here to add your own text and edit me. It's easy. یادداشتها کتابها Heading 5 Heading 5 Heading 5 Heading 5 بازگشت به نویسندگان

نیل سایمون نمایشنامه نویس ۱۹۲۷ - آمریکا نیل سایمون نمایشنامه نویس ۱۹۲۷ - آمریکا ماروین نیل سایمون ، نمایشنامهنویس و فیلمنامهنویسِ آمریکایی، در سال 1927 در منطقهی برانکس در نیویورک به دنیا میآید. او سالهای 1944 و 1945 را در دانشگاه نیویورک سپری کرده و مدتی نیز در دانشگاه دِنوِر تحصیل میکند. در همین زمان برای شرکت در دورهی آموزشیِ نیروی هواییِ ارتش نامنویسی میکند. کار نویسندگیِ سایمون با سردبیریِ ورزشیِ کمپِ روزنامهی ارتش آغاز میشود. در سال 1946 با عنوانِ سرجوخه از خدمت مرخص میشود. دو سال بعد کار دفتریِ خود در شرکتِ برادرانِ وارنر را رها میکند و به همراهِ برادرش دَنی سیمون به نوشتن جُنگها و کمدیهای رادیویی و تلویزیونی میپردازد. او چند بار برای کارهای تلویزیونیاش نامزدِ دریافت جایزهی اِمی میشود و دو بار این جایزه را دریافت میکند. در سال 1961، نخستین نمایشنامهی سایمون با عنوان «بیا شیپورت را بزن» در تئاتر برادوی به روی صحنه میرود، نمایشی که با استقبالِ گستردهی تماشاگران روبرو میشود. او سپس آثار دیگری برای برادوی مینویسد که از آن میان میتوان به نمایشنامههایی چون «نیکوکاریِ شیرین»، «دختری با پولکدوزیِ ستارهای»، «زوج عجیب» و «پابرهنه در پارک» اشاره کرد. او در سال 1968 دو اثر با نامهای «اتاقی در هتل پلازا» و «وعده و وعیدها" مینویسد، و یک سال بعد یکی دیگر از نمایشنامههای برجستهاش را با نامِ «عاقبت عشاقِ سینهچاک» خلق میکند. «بانوی نان زنجبیلی» و «زندانیِ خیابان دوم» عنوانِ دو نمایشنامهی دیگر هستند که به ترتیب در سالهای 1970 و 1971 توسط نیل سایمون نوشته میشوند. وی در سال 1973، «پزشک نازنین » را تحت تأثیر بیماری همسرش مینویسد، و با پایان نگارشِ این اثر عمر همسرش نیز به پایان میرسد. سال 1977 و نوشتنِ نمایشنامهی «فصلِ دو»، سایمون را بیش از پیش به عنوان نویسندهای برجسته مطرح میکند. او در سال 1991 با نمایشنامهی «گَمشده در یانکرها» برندهی جایزهی پولیتزر میشود و این در حالی است که پیش از آن جوایزی نیز از آکادمیِ آمریکا برای آثار دیگرش دریافت کرده است. در سال 1993، نمایشنامهی دیگرش با نام «خنده در طبقهی بیست و سوم» مورد پسند تماشاگران قرار میگیرد. او سهگانهای نیز بر اساس زندگیِ خودش مینویسد که از آثار برجستهی او به حساب میآیند و عبارتاند از: «مرورِ خاطراتِ ساحل»، «بلاکسی بلوز» و «گروهِ برادوی». سایمون همچنین سه بار برای نمایشنامههای «زوجِ عجیب»، «بلاکسی بلوز» و «گمشده در یانکرها» موفق به دریافت جایزهی معروفِ تونی میشود. کمدیهای سایمون آینهی تمامنمای جامعهی نوپای آمریکا است. او با پاک کردنِ بزکها و با ورود به بطنِ روابط خانوادگی و انسانیِ این جامعه، تماشاگران خود را با موقعیتهای کمیک اما شگفتانگیز مواجه میکند. با وجود شهرتی که سایمون در زمینهی کمدینویسی دارد، اما برخی آثار او همچون «پسران آفتاب» به خاطر پرداختن به تجربیات آمریکاییهای یهودیتبار در قرن بیستم، بسیار مورد توجه قرار گرفتهاند. در آمریکا به او لقبِ «پادشاهِ کمدی» دادهاند، و پس از شکسپیر نمایشنامههایش بیش از آثارِ سایر نویسندگان در نیویورک به روی صحنه میرود. سایمون تنها نویسندهی زندهای است که ناماش را به یک تئاترِ برادوی دادهاند. کتابشناسی: نمایشنامهها • بیا شیپورت را بزن (1961) • پابرهنه در پارک (1963) • زوج عجیب (1965) • نیکوکاریِ شیرین (1966) • دختری با پولکدوزیِ ستارهای (1966) • اتاقی در هتل پلازا (1968) • وعده و وعیدها (1968) • عاقبتِ عشاق سینهچاک (1969) • بانوی نان زنجنبیلی (1970) • زندانیِ خیابان دوم (1971) • پسران آفتاب (1972) • پزشکِ نازنین (1973) • محبوبِ خداوند (1974) • آپارتمانی در کالیفرنیا (1976) • فصلِ دو (1977) • آنها ترانهی ما را مینوازند (1979) • باید در تصویر باشم (1980) • احمقها (1981) • مرورِ خاطرات ساحل (1983) • بلاکسی بلوز (1985) • زوجِ زنانهی عجیب (1986) • گروه برادوِی (1986) • شایعات (1988) • گُمشده در یانکرها (1991) • زنانِ جِیک (1992) • دخترِ وداع (1993) • خنده در طبقهی بیست و سوم (1993) • آپارتمانی در لندن (1995) • پیشنهادات (1997) • میهمانیِ شام (2000) • 45 ثانیه از برادوی (2001) • معمای رُز (2003) • اُسکار و فلیکس: نگاهی نو به زوجِ عجیب (2004) فیلمنامهها • پابرهنه در پارک (1967) • زوجِ عجیب (1968) • نیکوکاریِ شیرین (1969) • اتاقی در هتل پلازا (1971) • عاقبت عشاق سینهچاک (1972) • کودکِ دلشکستگی (1972) • زندانیِ خیابان دوم (1972) • پسران آفتاب (1975) • کُشتارِ مرگ (1976) • دخترِ وداع (1977) • آپارتمانی در کالیفرنیا (1978) • فصلِ دو (1979) • همچون زمانهای قدیم (1980) • فقط وقتی میخندم (1981) • باید در تصویر باشم (1982) • مَکس دوگان بازمیگردد (1983) • مردِ بیکس (1984) • همسرِ مردِ مُشتزن (1985) • مرورِ خاطرات ساحل (1986) • بلاکسی بلوز (1988) • گُمشده در یانکرها (1993) • زوج عجیب 2 (1998) جملات منتخب I'm a paragraph. Click here to add your own text and edit me. It's easy. یادداشتها کتابها Heading 5 Heading 5 Heading 5 Heading 5 بازگشت به نویسندگان

جاناتان کالر نویسنده جاناتان کالر نویسنده جاناتان کالر استاد ادبیات تطبیقی دانشگاه کورنل است و از مهمترین آثارش میتوان به کتاب در جستجوی نشانهها اشاره کرد. جملات منتخب I'm a paragraph. Click here to add your own text and edit me. It's easy. یادداشتها کتابها Heading 5 Heading 5 Heading 5 Heading 5 بازگشت به نویسندگان

گراتزیا دلددا نویسنده 1871 - ایتالیا گراتزیا دلددا نویسنده 1871 - ایتالیا گراتزیا کوزیما دِلِدّا ‏ (۱۸۷۱ - ۱۹۳۴) نویسندهی ایتالیایی اهل جزیرهی ساردنی. برندهی جایزه نوبل ادبیات سال ۱۹۲۶. گراتزیا در ۲۷ سپتامبر ۱۸۷۱ در شهر نوئورو در جزیرهی ساردنی در خانوادهای از طبقهی متوسط به دنیا آمد. زنان در جامعه عقبافتادهای مانند ساردنی قرن نوزدهم وضعیت مناسبی برای تحصیل و فعالیت اجتماعی نداشتند برای همین گراتزیا تا سوم ابتدایی بیشتر درس نخواند. اما از آنجا که در خانهی عمهاش کتابخانهی بزرگی وجود داشت او توانست در آنجا و تحت تعلیمات خصوصی معلمی در خانهی عمهاش معلومات خود را افزایش دهد و ضمن مطالعه آثار ایتالیایی به مطالعه آثار نویسندگان فرانسوی و روس بپردازد. او به آثار گابریله دانونتزیو شاعر و نویسندهی معاصر هموطناش علاقه ویژهای داشت. زندگی خانوادگی او در دوران نوجوانی و جوانی روز به روز سختتر میشد. پدر در حال ورشکستگی بود و یکی از بردارنش، سانتوس، به مشروبخواری افراطی رو آورده بود و دیگری، آندرئا به جرم ضرب سکه تقلبی و جرائم دیگر مدتی در زندان بهسر برد. با این وجود دلدا شروع به نوشتن کرد و در هفده سالگی اولین داستان کوتاهاش به نام «خون کسی از اهالی ساردنی» برای یکی از مجلات رم فرستاد که در آن مجله منتشر شد. دلدا در آخرین سالهای قرن نوزدهم، ۱۸۹۶ با انتشار نخستین رمانش، «راه خطا» فورا به شهرت رسید و در نخستین سال قرن بیستم در بیست و نه سالگی با پالمیرو مادزانی ازدواج کرد و همراه او به رم رفت و تا پایان عمر در آن رم زندگی کرد و صاحب دو پسر شد؛ ساردوس و فرانتز . او خیلی زود به نویسندهای پرکار تبدیل شد و در فاصله سالهای ۱۹۱۲ تا ۱۹۱۹ تقریباً هر سال یک کتاب منتشر کرد. تا این که در ۱۹۲۶ برنده جایزه نوبل ادبیات شد و تا کنون هیچ زن ایتالیایی دیگری نتوانستهاست این جایزه را کسب کند. آخرین کتابی که در زمان حیاتاش منتشر شد، «کلیسای مریم منزوی»، داستان زن جوانی است که سرطان دارد. گراتزیا دلدا خود نیز در ۱۵ اوت ۱۹۳۴ بر اثر ابتلا به بیماری سرطان درگذشت. چند ماه پس از مرگ او پسرش ساردوس نیز مرد و کمی بعد پسر دیگرش فرانتز نیز از دنیا رفت. اما به هر حال فرزندان فرانتز نامهها و دستنوشتههای او را حفظ کردند و هماکنون نسخههای دستنویس آثار او در موزه شهر نوئورو نگهداری میشود و آثار او در کتابخانهٔ ملی رم موجود است. مهمترین آثار: گنج عدالت پس از طلاق الیاس پورتولو خاکستر پیچک در صحرا نیزار در باد چشمهای سیمونه راه خطا حریق در باغ زیتون مادر در ایران وسوسه راز مرد گوشهگیر رقص گردنبند سرزمین باد مریم منزوی پس از مرگ ۱۹۳۷ - کوزیما. دلدا در زبان فارسی: ۱۳۸۰ - چشمهای سیمونه. بهمن فرزانه. انتشارات ققنوس ۱۳۸۰ - راز مرد گوشهگیر. بهمن فرزانه. انتشارات ققنوس ۱۳۸۰ - وسوسه. بهمن فرزانه. کتاب خورشید. ۱۳۸۱ - حریق در باغ زیتون. بهمن فرزانه. انتشارات ققنوس ۱۳۸۱ - خاکستر. بهمن فرزانه. انتشارات ققنوس ۱۳۸۴ - رقص گردنبند. بهمن فرزانه. کتاب مهناز. ۱۳۸۴ - راه خطا. بهمن فرزانه. انتشارات ققنوس. ۱۳۸۸ - « برلب پرتگاه ». بهمن فرزانه. نشر ثالث. جملات منتخب I'm a paragraph. Click here to add your own text and edit me. It's easy. یادداشتها کتابها Heading 5 Heading 5 Heading 5 Heading 5 بازگشت به نویسندگان

پیر کابان فرانسوی، نویسنده فرانسه پیر کابان فرانسوی، نویسنده فرانسه پیر کابان، نویسنده تاریخ هنر و منتقد فرانسوی است. او مولف بسیاری کتب برای هنر معاصر از جمله: قرن پیکاسو، فرهنگ لغات هنرها، راهنمای موزه های فرانسه، قدرت فرهنگی تحت جمهوری پنجم، دایره المعارف هنر تزئینی، هنر در قرن هجدهم، هنر در قرن نوزدهم، هنر در قرن بیستم و بسیاری از مونوگرافیها: ون گوگ، مساژیه، ارمان، فوتریه، گاروست، سزار و غیره بوده است. وی استاد کرسی هنر معاصر ملی هنرهای تزئینی پاریس است و با بسیاری از برنامههای رادیویی همکاری دارد. جملات منتخب I'm a paragraph. Click here to add your own text and edit me. It's easy. یادداشتها کتابها Heading 5 Heading 5 Heading 5 Heading 5 بازگشت به نویسندگان

بزرگمهر شرف‌ الدین ایرانی، مترجم ایران بزرگمهر شرف الدین ایرانی، مترجم ایران بزرگمهر شرفالدین روزنامه نگار و مستندساز ایرانی است. وی هماکنون در بیبیسی فارسی به فعالیت روزنامهنگاری مشغول است. وی سردبیر نشریه چلچراغ و مسوول صفحههای اندیشه و بینالملل بوده و سابقه همکاری با روزنامههایی مثل یاس نو، وقایع اتفاقیه، همشهری و ایران را دارد. بزرگمهر شرفالدین دارای مدرک لیسانس در ادبیات انگلیسی از دانشگاه تهران است. وی رشته زبان شناسی را در مقطع فوقلیسانس در دانشگاه علامه طباطبایی شروع کرده ولی تحصیلات خود را نیمهکاره رها کرده و در سن ۲۶ سالگی به خارج از کشور مهاجرت میکند. جملات منتخب I'm a paragraph. Click here to add your own text and edit me. It's easy. یادداشتها کتابها Heading 5 Heading 5 Heading 5 Heading 5 بازگشت به نویسندگان

هنری جیمز نویسنده، انگلیسی 1843 - نیویورک هنری جیمز نویسنده، انگلیسی 1843 - نیویورک هنری جیمز Henry James در نیویورک به دنیا آمد. از ۱۸۷۵ در اروپا، اول در پاریس و بعد در لندن، زندگی کرد. بعد از چند سفر کوتاه به آمریکا، تابعهی انگلیس شد و ۱۹۱۶ در چلسی از جهان رفت. در زندگی اش هیچ اتفاق قابل توجهی پیش نیامد و به کتاب نوشتن روزگارش گذشت. بیست جلد رمان، داستان کوتاه، نمایشنامه و مقاله از او باقی مانده است. وی خالق آثاری همچون دیزی میلر، سفرای کبار و تصویر یک بانو است. جملات منتخب I'm a paragraph. Click here to add your own text and edit me. It's easy. یادداشتها کتابها Heading 5 Heading 5 Heading 5 Heading 5 بازگشت به نویسندگان

بزرگمهر حسین پور ایرانی، نویسنده ۱۳۵۵ - تهران بزرگمهر حسین پور ایرانی، نویسنده ۱۳۵۵ - تهران او رشته نقاشی را در دانشگاه آزاد تهران به پایان رساند. از سال ۱۳۶۹ به عنوان کارتونیست و کاریکاتوریست در نشریات گوناگون ایران مانند گل آقا، کیهان کاریکاتور، روزنامه زن، سروش نوجوان، رشد نوجوان، روزنامه نوروز، روزنامه آفتابگردان، روزنامه اقبال و هفتهنامه چلچراغ به کارپرداخته است. جملات منتخب I'm a paragraph. Click here to add your own text and edit me. It's easy. یادداشتها کتابها Heading 5 Heading 5 Heading 5 Heading 5 بازگشت به نویسندگان

خوسه دونوسو نویسنده 1924 - شیلی خوسه دونوسو نویسنده 1924 - شیلی خوسه دونوسو (انگلیسی: José Donoso؛ ۵ اکتبر ۱۹۲۴ – ۷ دسامبر ۱۹۹۶) یک نویسنده اهل شیلی بود. دونوسو از نویسندگان مهم دوره شکوفایی ادبیات آمریکای لاتین به شمار میرود. وی در اعتراض به دیکتاتوری پینوشه تن به تبعیدی خودخواسته داد و چندین سال را در مکزیک، آمریکا و اسپانیا زندگی کرد. دونوسو در سال ۱۹۸۱ به شیلی بازگشت و تا زمان مرگش در سال ۱۹۹۶ در زادگاهش بود. وی پس از بازگشت به شیلی، اقدام به راهاندازی کارگاه داستاننویسی کرد که این کارگاه نقش مهمی در پرورش نسل جدیدی از نویسندگان شیلیایی داشت. آثار او با مضامینی چون سکشوالیته، بحران هویت، روانشناسی و طنزی تلخ گره خورده است. پس از مرگ دونوسو، دستنوشتههایش در دانشگاه آیووا از تمایلات همجنسگرایانه وی پرده برداشت، مسئلهای که جنجال بسیاری را در شیلی به دنبال داشت. او در نوامبر 1990 برنده جايزه ملي شيلي براي ادبيات شد، وقتي نظر و احساسش را درباره دريافت اين جايزه پرسيدند، گفت: «انگار كسي ميخي به ديوار كوبيده تا تصوير بعد از مرگ مرا از آن آويزان كند!»[ جملات منتخب I'm a paragraph. Click here to add your own text and edit me. It's easy. یادداشتها کتابها Heading 5 Heading 5 Heading 5 Heading 5 بازگشت به نویسندگان