نتایج جستجو
474 results found for "زیستن در"
- گفتوگو با آیدا مرادی آهنی دربارهی رمان «گلف روی باروت»
در ادبیات داستانی ما نداشته، از چند جهت شایسته بررسی و تحلیل است. در ادامه آمده است. – ممنون که وقتت رو به من دادی. البته بدمینتون یا آش رشتهای در کار نبود. در مورد پرفروشها هم همین اشتباه رو میبینیم. همه اینها وقتی در کنار میل خانم سام به نجات دادن نبی و انتقام گرفتن از حامی قرار میگیرند در من این
- نگاهی به رمان «عادت میکنیم»
توصیف جزئیات و دقیق شدن در رفتار و موقعیتها وحتی مکانها عاملی است که بیش از هرچیز در این داستان به نکته شاخصی که در این رمان «زویا پیرزاد» وجود دارد این است که ما در «عادت میکنیم» با دنیایی روبرو هستیم در این داستان با سه شخصیت سه زن در نسلهای گوناگون روبرو هستیم: مادربزرگ، مادر و دختر. در بسیاری از موارد در تضاد با آرزو است. این حین خود را در گیر جهانی میبیند که با خواستههایش در تضاد است.
- سفرنامهی بانوی بورژوا
مرموز نباشد حتی اگر در نهایت سرراستی رخ داده باشد بازهم رمز و رازی در آن هست) آرام آرام شرح میدهد. در این میان بارها در زمان حرکت میکنیم. کینهای نیم بند در دل داشته باشیم. روایت در «گلف روی باروت» شکلی دارد که کمتر و یا شاید اصلا در رمانهای سالهای اخیر ندیدهایم. در تمام افکار او تاثیرگذار است.
- انسان معاصر، بازی، قدرت، و روایت در رمانِ «گُلف روی باروت»
ارایهاش، مشترک است؛ در ضمن از جهانشناختی اساطیری در ارایه شخصیتهایش بهره میگیرد؛ چیزها و شخصیتها پیرنگ رمان استوار بر گمشدگی زنی است در روابط انسانی دنیای معاصر؛ سام که شخصیت محوری روایت خویش در رمان این تعلیق، تردیدی را در ذهن خواننده ایجاد میکند که کی، چرا کشته شده است آن هم در کشتی. درجهها در این است که بازیگران درجه یک، خیال میکنند که قدرت در دستشان است اما چنین نیست؛ آنها نیز است که در معرفت یک رمان در زنده گی ابداعی تو (سام) وجود دارد!
- کاشف واژگان کهن
مجتبا صولتپور – ابوتراب خسروی در دههی ۱۳۷۰، به خاطر نوآوریهایش در داستان کوتاه فارسی، و به عنوان نویسندهای حتی نوع همنشینی دریافتهای نوشتاری از نثر کلاسیک و نحلههای داستاننویسی در غرب، در کار هوشنگ گلشیری لحن در همهی داستانها یکدست است. در خانهی خود میشوند. و تو در خاک پوسیدهای برخوردهای فرواقعی در جهان داستان، از چالشها و وسوسههای ذهنی خسرویست.
- بازتابی از ادبیات معاصر داستانی ایران در آلمان
کیرشهایم در مونیخ با سابقهای بیش از سی سال در عرصه نشر یکی از معدود ناشران آلمانی است که طی سالهای مورد فرهنگهای خاور نزدیک به مثل در مورد افغانستان و خیلی پیشتر از اینها در مورد ویتنام و پیگیری ِ از آن جایی که عرصه آثار ادبیات داستانی معاصرایران در آلمان کم و بیش تازه است، از آقای کیرشهایم در مورد وی علت دیگر موفقیت این رمان در آلمان را از پیش شناخته شدن نویسنده آن از طریق نوشتن مقالههای متعدد در در برابر فرهنگ اروپایی نیز دارد.
- دو راوی، دو دنیای متفاوت
در بسیاری از داستانهای نوشتهشده در مهاجرت، ارائهی ساختار متفاوت و درعینحال در پیروی از تکنیکهای زمان و فضا در نوسان است. در روایت اول، راوی یک زن است. زاویهی دید او در روایت اول کاملاً با روایت دوم متفاوت است. و ظاهرا غیر حقیقی در چرخش است. در اینجا میتوان گفت بعضی از کلمات مثل موتور اشاره به یک معنای خاص در محیط حقیقی دارند.
- برگی از مجموعه شعر «سردخانه»
اين جملهها را میفهمند و بعضي از پنجرهها… هنوز ساخته نشدهاند صلح 1 پرندهی سفيد ِسفيدِ صلح بودم در وقتي رنگ قرمز بيشترين سهم را در پرچمهاي دنيا دارد ديگر چه انتظاري از اين كبوتر سفيد زير بالكن داري؟ گيرم كه او پرندهی شعرت شود يا دستآموزي كه هر سال در ساحل خليج فارس پروازش دهي او باز میخواهد برگردد زير همان بالكن در كوچهای در مركز شهر تهران پيش از آنكه كبوتر سفيد ديگري لانهاش را تسخير كند #سردخانه
- ظهورشاعرانه بر کرانههای دور
منتشره از چند شاعرهی ایرانی مهاجر سهراب رحیمی برای آنکس که دیگر وطنی ندارد، نوشتن مکانی می شود برای زیستن در واقع او اعتقاد دارد نوشتار زنانه؛ تحریر چیزهایی است که در درون تاریخ و فرهنگ سرکوب شده است. رولان بارت در ادامه می گوید: « در هر فرم ادبی، گزینش عام یک لحن و یک روش مطرح است. های سرد است که در زمینه ای خاکستری , در متن تنهایی و در انتظار معشوقی غایب می گذرد که همزاد فصل های سرد در واقع برخوردی غیر تراژیک با جهان که در عین حال تراژیک هم هست.
- سازم را بدهيد ميخواهم بنويسم
وجودی یک رابطه عاشقانه و احساسی و بازپرداخت آن از سوی مولف در اثر خود نیز میتواند در زمره تجربههای شاید نقطه مشترک هر دو دفتر در «سردخانه» اندیشه محوری و قابلیت ایجاد پرسش در خواننده باشد. زیرا نشانههای به کار رفته در آثار دفتر اول اغلب دربرگیرنده تجربههای مشترک انسانی در سطوح مختلف جامعهای و در برخورد با خواننده قابلیت حس همذاتپنداری را در او به وجود میآورند. در این میان میتوان به چگونگی نحوه کارکرد تخیل در دو دفتر اشاره کرد که در هر کدام از آن دو دفتر متفاوت
- لورکا، آوازخوان زندگی
لورکا خود در جایی میگوید: «شعر چیزی است که در خیابان در گشت و گذار است. شعر در آستانه در خانه میتواند چشم به راه ما نشسته باشد؛ آنگاه که ما در سحرگاهی سرد با پاهای خسته و در شعر در آب چشمهای ممکن است در انتظار ما بنشیند؛ در شکوفههای درخت زیتون که بر پارچهای سفید در ایوان شعر در آستانه در خانه میتواند چشم به راه ما نشسته باشد؛ آنگاه که ما در سحرگاهی سرد با پاهای خسته و در شعر در آب چشمهای ممکن است در انتظار ما بنشیند؛ در شکوفههای درخت زیتون که بر پارچهای سفید در ایوان
- یادداشت کارگردانی تینوش نظمجو بر نمایشنامهی چون آوایی از داوود
مکان بستهی تئاتر، در ذهن من بینهايت باز میشود. خنكى يك دست در دستان من. انگشتانى كه میلغزند در انگشتان من. چه كسى میداند چه اتفاقى در اين بدن مىافتد. جستوجو و كاوش در فضاى شك و عدم قطعيت. فضا مىلرزد. همهچيز میلرزد، در ذهن من. آنچه در تاريكى میبينيم و در سكوت میشنويم بخش نامرئى نور و واژه است.
