ناصر مهاجر نويسنده و پژوهشگر تاريخ معاصر ايران است. در سال ١٩٨٣ از ايران به فرانسه رفت و در پاریس ساکن شد. در سال ١٩٨٥ به همراه چند تنى از كنشگران طيف چپ، نشريه‌‌ى سياسى- تئوريك “آغازی نو” را بنيان گذاشت و حدود 9 سال جزو هیئت تحریریه آن نشريه بود. بعد از توقف فعالیت “آغازی نو”، در شكل دادن به نقطه كه نشريه‌اى سیاسی، اجتماعى و فرهنگى بود نقش مؤثرى داشت. او كتاب‌هاى گوناگونى را ويراسته و به چاپ رسانده است؛ از جمله: “گذر از برزخ- يادمانده‌هاى يك توده‌اى در تبعيد (١٩٩٤)؛” در تبعيد”- 23 داستان کوتاه ایرانی (١٩٩٦)؛” هنوز قصه بر ياد است- يادمانده‌هاى زندان حسن درويش ( ١٩٩8) از تهران تا استالين آباد”- خاطرات محمد تربتى (٢٠٠٠)؛ “نقشى از يك دوست، نقشى از يك دوستى”، نوشته‌ى حامد شهيديان ( ٢٠٠٨) و… كتاب زندان كه پژوهشى همه جانبه درباره‌ى زندان‌هاى جمهورى اسلامى ايران است از ديگر كارهاى اوست كه در دو جلد انتشار يافته (١٩٩٨ و ٢٠٠١). “گریز ناگزیر” را كه سى روايت گريز از جمهورى اسلامى است با همکاری میهن روستا، مهناز متین و سیروس جاويدى، در سال ٢٠٠٨ منتشر کرد. پس از آن، به همراه بنفشه مسعودی کتاب “پیک سعادت نسوان” را منتشر کرد (2011) که به نشریه‌ای با همین نام اختصاص دارد که در سال 1306 توسط زنان چپ‌گرا منتشر می‌شد. سپس، همراه با مهناز متين پنج سالى را صرف کتاب دو جلدی “خیزش زنان ایران در اسفند 57″ نمود. در اين ميان مقاله‌هاى مختلفى در زمينه‌ى تاريخ معاصر ايران نيز به رشته نگارش درآورده و به انتشار رسانده است.