«مسئله‌ی اصلیْ پیداکردن حقیقتی است که برای من حقیقت باشد، پیداکردن فکری که دلم بخواهد محض خاطر آن زندگی کنم و بمیرم.»
ـ سورن کیرکگور
سورن کیرکگور از بنیان‌گذاران تفکر عصر جدید است، مردی که باریک‌بینی‌های بی‌همتایش درباره‌ی زندگی در اروپای مدرنْ انگار همین دیروز به رشته‌ی تحریر درآمده‌اند، کسی که نوشته‌هایش در طول یک سده نویدبخش و زمینه‌ساز پیشرفت‌های بنیادی در روان‌کاوی، فلسفه، الاهیات و نقد فرهنگ توده‌ای بوده است. جان دی. کاپوتو شرحی جامع از افکار کیرکگور به‌دست می‌دهد و او را متفکری معرفی می‌کند که اندیشه‌هایش فوق‌العاده با زمانه‌ی مابعدِمدرنِ ما مرتبط‌اند، او انقلابی به راه انداخت که نام‌هایی چون مارتین هایدگر و ژاک دریدا وارثانش به‌شمار می‌آیند. تلقی او از حقیقت به‌منزله‌ی «کرداری» که خویشتنِ فاعلِ خود را زیروزبر می‌کند و تفسیر گیرای او از «فرد بیگانه» چنان است که گویی هنگام نوشته‌شدنْ حال و روز ما را وصف می‌کرده است.
گزیده‌های آمده در کتاب شامل قرائت کیرکگور از داستان ابراهیم و اسحاق، این نظریه‌ی انقلابی که حقیقت هر آینه فاعلیت (درون‌ذاتی) است و نیز تحلیل سنت‌شکن او از زندگی بورژوایی مدرن می‌شود.