در گلستانه نام آلبومی است که در زمستان سال ۱۳۶۶ به مناسبت شصتمین سال تولد سهراب سپهری، به آهنگسازی هوشنگ کامکار، آواز شهرام ناظری، دکلمهٔ احمدرضا احمدی، همکاری گروه کُر مرکز سرود و بر روی اشعاری از «سهراب سپهری» منتشر شد.
«در گلستانه» اثری است در سبک «موسیقی ملی ایران» که برای ارکستر سمفونیک، آواز سلو، گروه کُر، به همراهی سازهای سنتی سنتور، سه‌تار، کمانچه و دف تنظیم شده‌است. منظور از «موسیقی ملی ایران» بهره‌گیری از ویژگی‌های موسیقی سنتی و فولکور ایران به عنوان هستهٔ اصلی و تلفیق آن با جنبه‌هایی از تکنیک و فنون آهنگسازی موسیقی علمی جهان، مانند کنتر پوان، هارمونی، ارکستراسیون و بکارگیری انواع سازها است.
به غیر از «هارمونیزه» کردن و بکارگیری تدابیر «کنترپوانتیک» و تکنیک‌های آهنگ‌سازی موسیقی علمی، در این اثر سعی شده تا در حد امکان حالات «موسیقی سنتی ایران» با شعر نو و به ویژه شعر «سهراب سپهری» که دارای ویژگی‌های خاصی در میان شاعران نوپرداز بعد از نیما یوشیج است مطابق و هماهنگ گردد. از آنجایی که موسیقی سنتی ایرانی به دلایل گوناگون سال‌های متمادی است که به همان شیوهٔ مرسوم اجرایی «تک صدایی» و با اشعار عروضی ارائه می‌شود، هماهنگی موسیقی به خصوص در بخش‌های آوازی با شعر نو کار بسیار دشواری است.
قطعهٔ «در گلستانه» مطابق با محتوای شعر به ترتیب از آواز اصفهان شروع می‌شود، اشاراتی به چهارگاه، دشتی، شور، بیات ترک، ماهور و افشاری دارد و در ماهور به پایان می‌رسد.