خاطرات روزهای کودکی هرگز رهایمان نمی‌کند. روزهایی که آزادانه جست و خیز می‌کردیم و دنیا در برابرمان کوچک بود. از طرفی، مواجهه‌ی کودک و نوجوان با ابعاد تلخ‌تر زندگی او را به قهرمانی با قامتی کوچک تبدیل می‌کند که قادر است درس‌های بسیاری به بزرگترها بدهد. کودکی و نوجوانی حال و هوایی دارد که دلمان برایش تنگ می‌شود و با خواندن، شنیدن و دیدن روایت‌های کودکانه‌ی مجید می‌توانیم دوباره آن را تجربه ‌کنیم.
کتاب قصه‌های مجید، شامل قصه‌هایی کوتاه از ماجراجویی‌های مجید است. مجید پسرکی کرمانی، لاغر و شیطان است که کتاب دوست دارد ولی از ریاضی بیزار است. هر قصه با ایجاد مشکلی شروع می‌شود، با پیگیری‌های مجید برای حل مسئله و در نتیجه درست کردن دردسرهای بیشتر ادامه می‌یابد تا در نهایت مشکل به نحوی که همیشه خوشایند نیست، به سرانجام برسد. این داستان‌ها بر مبنای خاطرات نوجوانی نویسنده‌ی کتاب، هوشنگ مرادی کرمانی نوشته شده است. قصه‌های شیرین مجید فراتر از ایران در سطح جهانی مورد توجه خوانندگان قرار گرفت.
نگاهی به زندگی هوشنگ مرادی کرمانی
هوشنگ مرادی کرمانی (1323) اهل روستای سیرچ کرمان، نویسنده‌ای است که آثارش خوانندگان بسیاری در سنین مختلف دارند. او با اقتباس‌های سینمایی و تلویزیونی به خصوص سریال قصه‌های مجید به شهرتی پرآوازه در میان مردم دست یافت. مرادی کرمانی کودک بود که مادرش از دنیا رفت و پدرش هم به خاطر بیماری عصبی روانی قادر به مراقبت از او نبود، به همین دلیل او همراه مادربزرگ و پدربزرگش زندگی ‌کرد و تا کلاس پنجم در روستا درس خواند. تنهایی دوران کودکی، مرادی کرمانی را با عالم رویا و خیال آشنا کرد تا وقتی که شروع به نوشتن کرد و بازتابی از خاطرات زندگی کودکی‌اش را روی کاغذ آورد. پس از مهاجرت به تهران با گذراندن دوره‌ی دانشکده هنرهای دراماتیک، هم ‌زمان در رشته‌ی ترجمه‌ی زبان انگلیسی نیز لیسانس گرفت. مرادی کرمانی با همکاری با رادیو محلی کرمان نویسندگی را آغاز کرد و با چاپ داستان در مطبوعاتی چون مجله‌ی «خوشه» فعالیت مطبوعاتی‌اش را آغاز کرد. از کتاب قصه‌های مجید در سال ۱۳۵۳ رونمایی شد. کتابی که او را برنده‌ی جایزه‌ی مخصوص «کتاب برگزیده سال۱۳۶۴» کرد. داستان‌های مرادی کرمانی تصویری از زندگی روستایی به خواننده می‌دهد. دید واقع‌گرایانه‌ی او و توجه به قصه‌گویی باعث زنده ماندن سنت داستان شفاهی شده که در خانواده‌های ایرانی متداول است.
هوشنگ مرادی کرمانی برای کتاب «بچه‌های قالی‌باف‌خانه» از انتشارات معین موفق به دریافت جایزه‌ی جهانی «هانس کریستین اندرسن» در سال ۱۹۸۵ به‌دلیل تأثیر عمیق و گسترده‌اش در ادبیات کودکان جهان شد. وی هم‌چنین جایزه «خوزه مارتینی»(نویسنده و قهرمان ملی آمریکای لاتین) را در کشور کاستاریکا از آن خود کرد. در سراسر جهان، ناشر آثار مرادی کرمانی، داستان‌های او را در قطع رقعی گالینگور و نسخه پی دی اف pdf  با طرح جلد متنوع منتشر کرده است. مرادی کرمانی به عنوان روایت‌گر زندگی واقعی آن دسته از کودکان و نوجوانانی شناخته می‌شود که تنهایند و پشت و پناهی ندارند و از نداشته‌های بی‌پایان خود رنج می‌برند.
قصه ‌های مجید: تحولی در نگاه به کودک و نوجوان
ادبیات کودک و نوجوان گونه‌ای ادبی است که با در نظر گرفتن سن مخاطبین خود که آمادگی خوانش متن‌های سنگین را ندارند، به آن‌ها کمک می‌کند تا از طریق داستان، هویت خود و معنای زندگی را کشف کنند. داستان کودک و نوجوان، علاوه بر ویژگی سرگرم کنندگی تلاش می‌کند تا مسائل تربیتی، اجتماعی و اخلاقی را برای آن‌ها شرح دهد و پاسخ‌گوی نیازهای دوران رشد آن‌ها باشد. هوشنگ مرادی کرمانی، نویسنده‌ی تحسین شده‌ای است که توانسته در بیشتر آثارش در قالب طنزی هنرمندانه، مسائل اجتماعی و تربیتی را به صورت غیرمستقیم مطرح کند و با کمک آن، توجه نوجوانان را به مشکلات و کاستی‌هایی که در جامعه‌شان وجود دارد، جلب کند.
مجید شخصیت اصلی کتاب است. آن‌چه در شخصیت مجید پر رنگ‌تر از سایر خصوصیاتش به نظر می‌آید، سماجت و پشتکار اوست. مجید نماینده‌ی دوره‌ی کودکی و بی‌گناهی است که به دور از تشریفات و عرف معمول جامعه، جسورانه رفتار می‌کند و نظرات واقعی خود را بروز می‌دهد. از این لحاظ، قهرمانی که مرادی کرمانی در کتابش معرفی می‌کند، از ویژگی‌هایی چون شجاعت، پاکی و سادگی برخوردار است. از آن جایی که مجید بدون پدر و مادرش بزرگ می‌شود، آزادی بیشتری دارد تا با ماجراجویی‌های مکرر به نوعی آزمون و خطا دست بزند که اعتماد به نفسش را افزایش می‌دهد؛ اعتماد به نفسی که در اغلب اوقات کار دستش می‌دهد.
بررسی عناصر داستانی در قصه های مجید
با نگاهی به قصه‌های مجید می‌توان تکرار چند عنصر در داستان‌ها را شناسایی کرد که به نوعی از زندگی شخصی مرادی کرمانی به داستان‌ها راه یافته‌اند. یکی از آن‌ها، موضوع بی‌کسی و یتیمی است و مقاومت در برابر تقدیر و مشکلات زندگی که در پرداختن به زندگی بچه‌هایی که پدر و مادر ندارند، نمود یافته است.