وقتی‌ ما صحبت از کتاب کودک می کنیم بدان معنی نیست که محتوای آن فقط باید مسائل و مشکلات کودکان را بیان کند. البته که هر موضوعی، اعم از مشکلات بزرگترها را می‌شود با کودکان مطرح کرد. هستند کسانی که موافق این موضوع نیستند؛ آن‌ها در صورتی با این شیوه موافقت می‌کنند که موضوعات مشترک باشند. مثل طلاق که موضوعی مشترک بین کودکان و بزرگسالان است. اما اگر از زاویه دیگری به مسائل نگاه کنیم شاید موافق باشیم که بهتر است برخی مسائل و مشکلات بزرگسالی را نیز در کتاب‌های که برای کودکان نوشته می‌شود بیان کرد. زاویه‌ای که در آن به کودکان حق می‌دهد جهان بزرگسالی را بهتر بشناسند و با آگاهی به آن وارد شوند. چرا که آن‌ها کنجکاو هست و می‌خواهند از همه امور سر دربیاورند. کودکان خیلی دوست دارند به جهان بزرگسالان سرک بکشند و بدانند آنجا چه خبر است.کتاب ابرِ بابا هم با توجه‌ به همین دیدگاه نوشته‌شده است. از همان آغاز داستان می‌شود متوجه شد که موضوع کتابِ ابرِ بابا، افسردگی است. آن‌هم افسردگی در بزرگسالان یعنی مشکلی که امروزه در جامعه مدرن به‌شدت رواج دارد و کمتر کسی است که برای مدتی گرفتارش نشده باشد.