نورالدین کیانوری ، فرزند حاج شیخ مهدی کیانوری، تابستان ۱۲۹۴ در بخش "بلده" از توابع شهرستان "نور" متولد شد. در سن نوزده سالگی تحصیلات خود را در مدرسه دارالفنون تهران به پایان رساند. وی پس از گذراندن تحصیلات عالیه در رشته ساختمان و معماری در آلمان، سال ۱۳۱۹ به ایران بازگشت.
کیانوری پس از گذراندن دوران نظام وظیفه ، در سال ۱۳۲۱ رسما به حزب توده ایران پیوست و در دومین کنگره حزب به سمت عضو کمیته مرکزی و عضو هیات اجرایی انتخاب شد.
سال ۱۳۲۷ به دنبال ترور نافرجام شاه ملعون در دانشگاه تهران، همراه اعضای حزب توده دستگیر و زندانی شد. پس از فرار از زندان به زندگی مخفی روی آورد و در فاصله سال‌های ۱۳۵۱ تا اواخر ۱۳۵۷ تفکرات سیاسی خود را در حزب اعمال کرد.
پس از برگزاری شانزدهمین گردهمایی کمیته مرکزی حزب توده در اسفند ماه سال ۱۳۵۷، کیانوری با اکثریت آراء به مقام دبیر اولی حزب منصوب شد و تا زمان انحلال حزب توده ایران (۱۵ اردیبهشت ۱۳۶۲) در همین سمت باقی ماند.
کیانوری با خاطراتش، بسیاری از مسائل را در زمینه تاریخ معاصر و حزب توده روشن می‌کند. با توجه به نقش کیانوری در تاریخ معاصر و جایگاه او در حوادث سیاسی کتاب خاطرات وی خواندنی و جذاب است.
عبدالله برهان در کتابی دو جلدی به نام (کارنامه حزب توده و راز سقوط مصدق)، پاسخ‌نامه و نقد مفصلی بر کتاب (خاطرات نورالدین کیانوری) دارد.
