"درد سیاوش" کتابی است نوشته ی "اسماعیل فصیح" که بعدها در رمانی دیگر با نام "عشق و مرگ"، از شخصیت های رمان "درد سیاوش" وام گرفته است. فرنگیس خواهر جلال آریان است که بعدها در کتاب "عشق و مرگ" نیز حضور می یابد. فرنگیس همچنین یک دختر به نام ثریا دارد که برای ازدواج، با خسرو نامزد کرده است و جلال برای پیوستن به آن ها در جشن عروسی شان به ایران سفر کرده است. در شب عروسی، شهروز، عموی مجنون خسرو، جشن را به هم می زند و دیوانه وار تقاص خون برادرش را طلب می کند. در پی این اتفاق خسرو همه چیز را رها می کند و به دنبال کشف علت مرگ پدرش می رود. سیاوش، پدر بیولوژیکی خسرو که در یک سالگی او درگذشت، مردی بود وارسته، متین و گیرا و بسیار متفاوت از دیگران، که سرنوشت او این چنین مرموز رقم خورده بود. "درد سیاوش" از"اسماعیل فصیح" به شدت متاثر از داستان سیاوش در شاهنامه ی حکیم ابوالقاسم فردوسی است. گره کور داستان در شبی از مردادماه سال 1332 ایجاد می شود، اما فضای داستان در سال 1352 شکل می گیرد و مرتب به سال 32 فلش بک زده می شود.