گرامشی زمانی که در زندان بود، مجموعه‌ای از دفترچه‌ها نوشت که طیف وسیعی از مسائل را پوشش می‌داد. آنها دستاورد اصلی او هستند. صفحات دفترهای گرامشی که بدون فکر چاپ نوشته شده‌اند، این علایق را در تاریخ و تاریخ‌نگاری، نقش روشنفکران در جامعه، نظریه سیاسی، فلسفه، آمریکایی‌گرایی و فوردیسم، مذهب، آموزش، تحلیل فرهنگی، ادبیات، فولکلور و زبان‌شناسی ثبت و آشکار می‌کنند. دفتر سوم از دفترهای زندان آنتونیو گرامشی در ۱۹۳۰ نوشته شده است. این دوره برای گرامشی، که با وجود فشارهای جسمی و عاطفی بسیار سنگین سلول زندان خود را در توری دی باری عملاً به کارگاهی فکری مبدل کرده بود، دوره‌ی فعالیتی شدید بود؛ افزون بر نوشتن تأملات خود در باب موضوع‌های گوناگون و یادداشت‌برداری از شماره‌های گذشته‌ی نشریه‌های ادواری، که از هنگام زندانی شدنش در میلان به دستش می‌رسید، همچنین به ترجمه‌ی گزینه‌ی کوچکی از نوشته‌های کارل مارکس از آلمانی به ایتالیایی می‌پرداخت.