شابهات زیادی بین نهضت ملی و نهضت اسلامی وجود دارد که ما ایرانی ها یا فراموش کرده ایم یا بخشیده ایم. دکتر مصدق بار اول به میمنت ترور تیمسار رزم آرا به روی کار آمد و بار دوم به میمنت کودتای خیابانی بر علیه نخست وزیر قانونی و منتخب مجلس، قوام السلطنه. ولی ما یاد گرفته ایم که این حقایق تلخ را در خود سرکوب کنیم. او در قضیه نفت نه منطق محکمه پسندی داشت که بتواند خواسته خود را در چارچوب قوانین بین المللی پیش ببرد، نه قدرت نظامی داشت که جلوی بریتانیا بایستد. پس عمل او از قبل محکوم به شکست بود. ولی ما ترجیح داده ایم که حواسمان از این حقایق دردناک پرت شود. دکتر مصدق پدر تحریم اقتصادی ایران بود، بسیار پیش تر از خمینی و خامنه ای . همان بود که دلار 3 تومانی را در عرض 28 ماه به 13 تومان رسانید. آیا وقت آن فرا نرسیده است که تابوی مصدق شکسته شود؟ یا گفتن حقایق در مورد وی هنوز هم به مصلحت نیست؟ هنوز هم کفر ملی است؟