ردیف میرزا عبدالله یکی از منابع اصلی آموزشِ ردیف در موسیقی ایرانی محسوب می‌شود. این ردیف در اصل بنا بر ساختار و تکنیک‌های نوازندگی سه‌تار شکل گرفته است لیکن با محور قرار دادن آن توسط نورعلی برومند برای سایر سازهای موسیقی دستگاهی نیز مورد استفاده قرارگرفت. مجید کیانی، که یک دوره‌ی کامل این ردیف را نزد نورعلی برومند و داریوش صفوت آموخته است، پس از سال‌ها ممارست آن‌ را براساس تکنیک و شیوه‌ی مضراب‌گذاری حبیب سماعی برای سنتور تنظیم، و اجرای صوتی آن ‌را در سال 1367 منتشر کرده که سال‌ها به ‌عنوان مرجع درس ردیف در مراکز دانشگاهی موسیقی ایران مورد استفاده قرار گرفته است. آوانگار در کتاب حاضر اجرای مجید کیانی را به خط نت برگردانده است، به‌ طوری که آوانگاری، ضمن تدقیق و ثبت جزئیات ملودیک، با تمهیداتی جنبه‌ی کاربردیِ خود را نیز حفظ می‌کند. اکنون چاپ دوم کتاب همراه با نت‌نویسی کامپیوتری و صفحه‌بندی مجدد و لحاظ ‌کردن موارد دیگر در آوانگاری‌ ارائه شده است.