برای ترور داستان کوتاه ریشه در طرز تفکر ایرلندی دارد، اما درک او از تحول داستان کوتاه جهانی است. بسیاری معتقدند کارهای ترور علاوه بر تاثیرپذیری از آثار نویسندگان برجسته ایرلندی نظیر جیمز جویس و فرانک اوکانر، نشان‌دهنده بهره‌گیری او از فرمی است که بزرگانی چون چخوف و موپاسان، سامرست موام، گراهام گرین و وی. اس. پریجت در نوشته‌هایشان به کار می‌برند. به عقیده تحلیل‌گران آثارش، او مانند همه این بزرگان به داستان کوتاه رو می‌آورد تا از دورنماهای اجتماعی گسترده‌تر دوری جوید و بر افراد کم‌هوش و کم‌مایه تمرکز کند، افرادی که زندگی‌شان در اثر ناکامی، نومیدی یا پشیمانی به تباهی کشیده شده‌ است. به رغم ماهیت کمیک و شاید مضحک مخمصه‌هایی که شخصیت‌های ترور دچارش می‌شوند، فضای داستان‌های او مالیخولیایی و غم‌انگیز است و سرخوردگی مضمون اصلی آن‌هاست.