این کتاب، مجموعه‌ی از دو نمایش‌نامه اثر نمایش‌نامه‌نویس بزرگ رم باستان، سنکا، می‌باشد. مؤلف در این اثر، از آثار پیشینی که با همین موضوع نگاشته شده‌اند؛ تا حدّ زیادی بهره برده است اما به دلیل در دسترس نبودن آن‌ها، میزان تأثیر پذیری از آن‌ها نامشخص و مبهم است؛ با این همه اما این اثر را (زنان تراوا) که به نوبه‌ی خود تراژدی و داستانی غم‌انگیز را در خود جای داده، اغلب بهترین اثر سنکا خوانده‌اند؛ چراکه او توانسته نگرشی که در آثارش برای شخصیت‌ها و موضوعاتش برگزیده را به صورت طبیعی‌تر در داستان گنجانده و متن را به متون یونانی با شباهت هرچه بیشتر، بنگارد. غم‌باری و قدرت تراژیک این کتاب آمیخته‌ای از قساوت‌ها و بی‌رحمی‌ها با شجاعت‌ها و وقار بوده که روح و احساس مخاطب را به شدت به خود مشغول می‌دارد. این رخداد که در واقع حکایت‌گر اتفاقاتی است که بعد از شکست تروا و ویرانی‌های آن، نصیب زنان تروا شد؛ گفتگوها و دیالوگ‌هایی را در خود جای داده که هنر نویسندگی مؤلف را به خوبی بیان می‌کند.