بسیاری از والدین می‌گویند وقتی فرزندشان به نوجوانی می‌رسد، این‌قدر تغییر می‌کند که انگار دیگر او را نمی‌شناسند؛ ناگهان از در آغوش گرفته شدن بدش می‌آید، فضای خصوصی بیشتری می‌خواهد، از رفتارهای ما خیلی زود عصبانی می‌شود و بیشتر با دوستانش وقت می‌گذراند. دیگر خبری نیست از آن روابط دوستانه و لذت‌بخشی که تا همین چند وقت پیش با کودک خود داشتند. این تغییرات بسیاری از بزرگسالان را برآشفته یا نگران می‌کند. لیزا دمور در کتاب الهام‌بخش خود، زندگی عاطفی نوجوانان، به ما می‌گوید نگران نباشیم و نترسیم، این تغییرهای عاطفی در نوجوانان ویژگی دوران نوجوانی است نه ایراد یا نقطه ضعف آن. او با مثال‌ها و نمونه‌های واقعی خیلی علمی و ساده به ما کمک می‌کند تا - رشد عاطفی نوجوانان را درک کنیم، - در تعریفمان از مفهوم سلامت روان بازنگری کنیم و عواطف ناخوشایند نوجوانان را نیز بفهمیم و بپذیریم، - ارتباطی موثر و پایدار با نوجوانان برقرار کنیم و آن‌ها را در شناخت، پذیرش و مدیریت موثر عواطف و احساساتشان حمایت و هدایت کنیم و در نهایت والدین و همراهانی آگاه‌تر، پذیراتر و توانمندتر باشیم.