اولین چیزی که اکثر مردم به ان خو میگیرند ترس است. ترس , زندگی اکثر افراد را به تسخیر خود درآورده است ؛ ترس از تغییر , ترس از دست دادن , ترس از شکست , ترس از آینده مبهم , ترس از اتفاقاتی که شاید بیفتند , ترس از چه شودها وچه میشودها ؛ و همین ترس های کوچک و بزرگ , باعث میشوند که اغلب افراد از ریسک تغییر کنار بکشند و حاضر نشوند برای آینده شان تصمیم های قطعی بگیرند. ولی من چه ؟ من ترجیح میدهم به جای زانوی غم بغل گرفتن , به دل ترس هایم بروم , با آن روبرو میشوم و بر آنها غلبه کنم. البته این را هم بگویم که ترس اصلا و اصولا نمیتواند تجربه شرم آوری باشد.در حقیقت مقداری پارانویا بسیار مفید است. چرا که خطرات واقعی بسیاری آن بیرون وجود دارد ؛ که باید مواظب آنها بود ؛ و آگاهای از این خطرات , میتواند روبرو شدن با آنها را آسان تر کند. در یک جمله , حرف من این است : اگر از فردای مبهم میترسید باید بدانید فردا هیچ گاه برای آمدن از شما اجازه نخواهد گرفت ؛ همانطور که امپراتور و فیلسوف رومی مارکوس آئورلیوس میگوید : " مرگ ترسناک نیست , بلکه زندگی نکردن است که باید از آن ترسید . " سخت تر بجنگ کتابی است که به ما یاد میدهد برای ساختن فردا باید بجنگیم. به ما خاطر نشان میکند اگر بترسیم و تسلیم ترس هایمان شویم , اگر بترسیم و برای فردای زندگیمان گامی بر نداریم ؛ اگر به شرایطی که در آن هستیم خو بگیریم ؛ اگر قدرت ریسک برای خلق آینده را نداشته باشیم , هیچ وقت به رویاهایمان دست پیدا نمیکنیم. در پایان اگر در زندگی شما هم ترس هایی وجود دارد که جرات مواجه با آنها را ندارید , این کتاب انتخاب مناسبی است.