یکی از فیلسوفان بزرگ روان‌شناسی و اجتماعی قرن بیستم، اریش فروم، اهمیت نافرمانی و صدای اصیل فرد را در فرهنگ مدرن توضیح داد. این کتاب که امروزه همانقدر تازه و به روز است که در زمان انتشارش بود مجموعه ای از مقالات تحریک آمیز است، از جمله عنوان مقدمه ی آن که خود حاکی از خود عمل مخالفت است - انتخاب عدم انطباق، "نه" گفتن به صاحبان قدرت. نافرمانی برای یک جامعه انسانی ضروری است، هم برای تضمین حفظ نوع بشر و هم برای اینکه یک فرد بتواند احساس واقعی خود را بازیابد. نویسنده‌ی کتاب در همان سطور نخستین شرح می‌دهد که در تقابل با نظریه‌ی فضیلت‌انگاری اطاعت، که توسط شاهان، فئودال‌ها، صاحبان صنایع تبلیغ می‌گردد، می‌خواهد این نظریه را عنوان کند که: «تاریخ بشر با عملِ حاکی از نافرمانی آغاز شده و بعید نیست که با عملِ حاکی از فرمان‌برداری پایان یابد. این کتاب در واقع در نقد «آدم سازمانی» است؛ آدمی که در دنیای مدرن، در همه جا، به وفور یافت می‌شود. آدمی که باور و اعتقاد اصیل ندارد، خودآیین و مستقل نیست، جرئت اندیشیدن و تصمیم‌گرفتن را نداشته و فقط اطاعت می‌کند. «آدم سازمانی» که حتا از این که اطاعت می‌کند، نیز آگاه نیست.