راویِ «سفر دریایی؛ یک داستان عاشقانه» می‌گوید: «من قصه‌های مسافران را به داستان‌های عاشقانه ترجیح می‌دهم.» و در این رمان تغزلی و شعرگونه از هر دوی این‌ها به وفور یافت می‌شود. داستان «سفر دریایی؛ یک داستان عاشقانه» در یک کشتی باری می‌گذرد. کشتی از برزیل به‌سوی جمهوری دموکراتیک آلمان (یا همان آلمان شرقی) در حرکت است و چهل‌تکه‌ای از آدم‌ها با گذشته‌هایی متفاوت را با خود می‌برد. شانس و اتفاق این آدم‌ها را در گذار از اقیانوس اطلس کنار هم نشانده است. در میانۀ دههۀ پنجاه میلادی، در سال‌های سردرگمی و سازندگی پس از جنگ، دو مرد در این کشتی باری هم‌صحبت می‌شوند، یکی ارنست تریبل و دیگری فرانتس هامر که علاقۀ چندانی به سفر دریایی و اساساً گفت‌وگو نشان نمی‌دهد. تریبل به هر ضرب‌وزوری شده، هامر را به دنبال خود می‌کشاند. سرانجام، با ورودِ معشوقۀ تریبل به غوغای قصه، هامر شگفت‌زده از پایانی ویژه به معجزۀ داستان ایمان می‌آورد.