«سفری دور و دراز در ایران بزرگ» مجموعه خاطرات ریچارد نلسون فرای است. اهمیت خاطرات ریچارد فرای، که بخش عمده‌ای از عُمرش صرف گردش و سفر و اکتشاف در سرزمین‌های «ایران بزرگ» شد، از آن روست که او از معدود ایران‌شناسان مکتب قدیم است که با چندین زبان رایج در کشورهای آسیای مرکزی آشنایی و شوق و عزمی شگرف برای شناسایی و کشف اسناد و مدارک تاریخی و فرهنگی در این سرزمین‌ها داشت. او از نخستین دانشورانی بود که پس از مرگ استالین، از روسیه و جمهوری‌های تحت سیطرهی آن دیدار کرد و توانست از نزدیک شاهد تحولات و تغییرات بزرگ این ناحیه باشد و با روشنفکران روسیه و استادان شرق‌شناس اوراسیا، ایران بزرگ (ایران، افغانستان و تاجیکستان) و دیگر کشورهای منطقه ارتباط نزدیک علمی و تحقیقاتی برقرا کند و گزارش او از این تجربه‌ها و مشاهدات، امروز برای شناخت فرهنگی و سیاسی این کشورها بسیار باارزش است. شکوه ایران همواره فرهنگش بوده است. شعر، موسیقی، هنر و معماری ایران، همه در پهنه‌ای وسیع شکل گرفت، بسی بزرگ‌‌تر از کشور امروزی که پایتختش تهران است. ایران بزرگ در گذشته شامل بخش اعظم قفقاز، افغانستان و آسیای مرکزی بود، با تأثیرات فرهنگی که تا چین و هند و جهانِ سامی می‌رفت.