تحولات نظام پوشاک در این کتاب، با درنظر گرفتن تغییرات در نظام‌های «ایدئولوژیک»، «طبقاتی»، «فرهنگی» و «سیاسی» مورد بررسی قرار گرفته است. در فصل اول به پیدایش تقابل ایدئولوژیک دو مفهوم لباس سنتی و لباس مدرن پرداخته شده است؛ در فصل دوم شکل‌گیری «طبقۀ متوسط جدید» به واسطۀ نهادهای آموزشی و اداری مدرن در ایران و تقابل آن با طبقات سنتی، مثل اشرافیت و روحانیت در رویکرد به نظام پوشاک مورد بررسی قرار گرفته و در فصل‌های سوم و چهارم به پیدایش نظام‌های فرهنگی جدید، مثل معماری و شهرسازی اروپایی‌مآب و ظهور رسانه‌های تصویری نوین و مهم‌تر از آن، شکل‌گیری تقابل آن با فرهنگ قدیمی خودی اشاره شده و در نهایت در فصل‌های پنجم و ششم به تغییرات در عملکرد سیاست رسمی دولت به پوشاک، به‌ویژه در دوران پهلوی نظیر قوانین لباس متحدالشکل مردان و حذف حجاب زنان پرداخته شده که منجر به شکل‌گیری تضادی پایدار میان رویکردهای معطوف به جهانی‌سازی و رویکردهای سنت‌گرای معطوف به خودبسندگی در ایران شد.