رنج بخشی اجتناب ناپذیر از زندگی است. برخی از رنج‌ها آنقدر عمیق، آن‌قدر نقض‌کننده یا آن‌قدر سخت هستند که اساسا مردم را تغییر می‌دهند. بسیاری از رویکردهای درمانی موجود، از یک مدل پزشکی، رنج را به عنوان یک بیماری روانی تلقی می کنند و به دنبال راه حل درمانی هستند. با این حال، چنین رویکردهایی اغلب در بررسی پرسش‌های عمیقی که رنج برمی‌انگیزد (مثلا موضوعات وجودی مرگ، انزوا، آزادی، هویت و بی‌معنای) و راه‌های گسترده‌ای که رنج بر تجربه زیسته هر فرد تأثیر می‌گذارد، ناکام می‌مانند. داریل و سارا ون تونگرن در «شجاعت رنج کشیدن» چارچوب درمانی جدیدی را معرفی می‌کنند که به افراد کمک می‌کند در میان رنج و رنج با پرورش معنا شکوفا شوند. مدل یکپارچه داریل و سارا با برگرفته از تحقیقات علمی، مثال‌های بالینی، روان‌شناسی وجودی و مثبت، و داستان‌های شخصی خود از دست دادن و اندوه، عمق غنی رویکردهای بالینی وجودی را با تمرکز رشد رویکردهای مبتنی بر نقاط قوت ترکیب می‌کند. تحقیقات و نمونه های مورد بالینی، آنها پنج "مرحله رنج" و نحوه کار با نگرانی های وجودی مشتری در هر مرحله را برای توسعه معنا شرح می دهند. آنها همچنین در مورد اینکه چگونه تحقیقات کنونی برای ساختن یک زندگی شکوفا پیشنهاد می کند، به ویژه برای کسانی که تحمل کرده اند، و در حال تحمل رنج هستند، بحث می کنند.