کتاب «طنزآوران جهان نمایش ۴۱: مهمان ناخوانده، مهمانسرای دو دنیا» اثری از اریک امانوئل اشمیت با ترجمه‌ی داریوش مودبیان، دو نمایشنامه‌ی درخشان از ادبیات نمایشی فرانسه‌ی معاصر را در بر می‌گیرد که با تلفیقی از طنز، فلسفه و واقع‌گرایی، خواننده را به اندیشیدن درباره‌ی مرزهای زندگی و مرگ، واقعیت و خیال و معنای هستی دعوت می‌کنند. در نمایشنامه‌ی نخست با عنوان «مهمان ناخوانده»، اشمیت داستانی ساده اما چندلایه را روایت می‌کند. ماجرا در یک شب طوفانی در خانه‌ی فیلسوفی مشهور رخ می‌دهد؛ جایی که ناگهان یک مهمان غیرمنتظره وارد می‌شود: خدا. اما نه خدایی دور و پرهیبت، بلکه خدایی خسته، بامزه، پرحرف و به‌نوعی بی‌پناه! این مواجهه‌ی عجیب بین فیلسوف بی‌اعتقاد و خدای نامنتظره، تبدیل به نبردی هوشمندانه میان شک و ایمان، منطق و احساس، و طنز و جدیت می‌شود. اشمیت در این نمایشنامه با مهارتی خیره‌کننده، بحث‌های فلسفی عمیق را با لحنی شوخ‌طبعانه و دیالوگ‌هایی زنده مطرح می‌کند.