فرهاد آتیک در رمان عشق در روزهای قتل‌عام خوجالی تمرکزش روی یک رویداد تاریخی است و در آن، نویسنده از زبان یک افسر روس که به یک دختر آذربایجانی دلبسته، یکی از تلخ‌ترین فاجعه‌های تاریخ معاصر را روایت می‌کند. نویسنده در مقدمه‌ی این رمان می‌نویسد: «علاقه‌ی کلی من به قره‌باغ و به‌خصوص خوجالی از سال ۱۹۹۰ همچنان ادامه دارد. شوربختانه، در دهه‌ی نود هم‌زمان با تحولات نوین دنیا، به تاریخ پیوستن اتحاد جماهیر شوروی و تغییرات منطقه‌ی بالکان، وقایع تأسف‌برانگیز بسیاری رخ داد و ـ با قصد قتل‌عام ـ حملاتی به شهرها و روستاها انجام گرفت که بعضی‌ها آن را نسل‌کشی نامیدند. زمانی که جوامع مرفه در برخی از کشورها شکل گرفته بودند و مردمشان در آسایش و راحتی زندگی می‌کردند، در سوی دیگر دنیا، میلیون‌ها انسان بی‌گناه زیر ظلم ظالمان خُرد شدند، شکنجه دیدند، مجبور به ترک خانه و کاشانه‌ی خود شدند یا به قتل رسیدند.»