فرهنگ ما اغلب فرهنگی نارسیسی یا خودشیفتگانه توصیف میشود و نارسیسیسم یا خودشیفتگی را غالباً نوعی تمرکز تمام عیار بر خود و بی علاقگی به دیگران و جامعه میدانند با این حال شخصیت اسطورهای نارسیس به دنبال کردن امیال خود یا تعمق در بینش های درونی خود علاقه ندارد، بلکه به تصویری که به جهان ارائه میکند علاقه مند است و تصویر بدن ما خارج از ماست تصویر ما متعلق به دیگران است متعلق به جامعه ای است که در آن زندگی میکنیم. نارسیس در لحظه ای که به درون برکه نگاه میکند به جامعه میپیوندد و دیدگاه سوبژکتیو خود را کنار میگذارد و برای نخستین بار از موضع بیرونی به خود مینگرد و خود را آن گونه میبیند که دیگران میبینندش.