امروزه به نماد بذل توجهی شده. قوه‌ی خیال دیگر با عبارت «مجنون بالاخانه» تحقیر نمی‌شود. از نماد به عنوان خواهر همزاد عقل، و به عنوان الهامبخش کشفیات و پیشرفت‌ها، اعاده‌ی حیثیت شده. بخش عظیمی از التفات به نماد در این دوره، مدیون پیشگویی‌ها، در داستان‌ها و حکایات است؛ پیشگویی‌هایی که در طول زمان به وسیله‌ی علم اثبات شده، و دیگر مدیون اقتداری است که امروزه تصویر صاحب آن است و جامعه‌شناسان به سنجش نمادهای آن پرداخته‌اند، و مدیون تفسیرهای جدید از اساطیر قدیم است که موجب زایش اساطیر جدید شده، و همچنین مدیون کشفیات درخشان روانکاوی است. نمادها در مرکز هستند، آنها قلب این زندگی متخیل‌اند. نمادها رازهای ناخودآگاه را آشکار می‌کنند، و به سوی پنهان‌ترین خاستگاه کنش می‌رانند، و در را بر روح، ناشناخته و بی‌نهایت می‌گشایند. بیانی نمادین ترجمان کوشش انسان است. برای پیدا کردن و مادیت بخشیدن به سرنوشتی که از ورای تاریکی‌هایی که احاطه‌اش کرده است، می‌گریزد. این کتاب همچون نخ آریادنه، به دست خواننده سپرده شده، تا او را در حلقه‌های تاریک و پیچ‌درپیچ رهنمایی کند. و همچنین او را به اندیشه کردن و رؤیا بافتن در مورد نمادها وادارد، چنانچه گاستون باشلار دعوت می‌کند که بر رؤیاهای خود رؤیا ببافید، و در این منظومه‌ی ستارگان تخیلی، خواسته‌ها، ترس‌ها و بلندپروازی‌هایی را که به زندگی مفهومی رازآمیز می‌بخشند، کشف کنید.