"الیاس بن یوسف نظامی گنجوی" ملقب به "نظامی" یکی از بزرگ ترین شاعران داستان سرا در ادبیات فارسی بوده که از او گنجینه ای با نام خمسه یا پنج گنج بر جای مانده است. نگارش منحصر به فرد پنج گنج سبب شده تا حکیم "نظامی"، صاحب سبک به خصوص خود و پیشرو در ادبیات داستان های غنایی به شمار برود. در منظومه ی پنج گنج، اثر "مخزن الاسرار" نخستین مثنوی حکیم "نظامی" و یکی از مصداق های بارز ادبیات تعلیمی محسوب می شود. این مثنوی جاودان با بیش از دو هزار و ششصد بیت، در چهل سالگی شاعر نامی گنجه به پایان رسید و از آن زمان تا کنون همواره به عنوان یکی از مهم ترین آثار منظوم و مکتوب در ادبیات فارسی به شمار می آید. مضمون اصلی کتاب "مخزن الاسرار" دعوت انسان ها به خودشناسی، خدا شناسی و برگزیدن عادات و رفتار پسندیده است. حکیم "نظامی" بیت آغازین این اثر را با نام و یاد خداوند آغاز کرده است و در ادامه ی این شعر، به یکی از اصول اصلی عرفان و تصوف، یعنی وحدت وجود خداوند و واجب الوجود بودن او اشاره نموده است.