امیرحسن چهل‌تن در نهم مهرماه ۱۳۳۵ در شهر تهران به دنیا آمد. «در خانواده‌ای دست‌به‌دهن بزرگ می‌شود، در برخورد با هراس‌های اجتماعی و فقر اقتصادی زخمی تازه برمی‌دارد.» (میرعابدینی، ۱۳۸۷، ص ۴۶۴) شاگرد ممتاز رشته­ی ریاضی که شعر می‌گفت و از دوستی که پدرش کتاب‌فروشی داشت کتاب قرض می‌گرفت. در هجده‌سالگی برای ادامه­ی تحصیل در رشته­ی مهندسی برق وارد دانشگاه شد و در دوران دانشجویی دو مجموعه داستان کوتاه منتشر کرد: صیغه‌ (۱۳۵۵) و دخیل بر پنجره‌ی فولاد (۱۳۵۷).
 
«این خصلت آدم های معمولی است تا وقتی راهی راست جلوی پای آدم هست مشکلی پیش نمی آید. اما بعضی وقتها هم باید انتخاب کنی. آن وقت دست خودت است. می توانی معقول و سر به راه باشی، یا پایت را جاهایی بگذاری که مردم به آن عادت ندارند، کمی خطرناک است، کمی ناجور …»