ناصر بیگدلی، ۲۴ سال پیش بازنشسته شده، ولی هنوز هم با خاطرات روز‌های خدمتش زندگی می‌کند، خدمتی ۳۳ ساله که در راه کشف راز‌های جنایت، قتل و سرقت سپری شده است. او یکی از نامدار‌ترین بازپرس‌‌های آگاهی بود. کمتر پرونده‌ای بود که او در دست بگیرد و به فرجام نرساند. علاقه به کشف جرم از همان کودکی در او شکل گرفت، پدرش به عنوان بازپرس، او و دو برادر دیگرش را به نوبت برای بررسی جرم به سر صحنه‌‌های جنایت می‌برد و از همان چهار سالگی، ناصر کوچک، با جسد و معاینه آن آشنا شد. همین آشنایی مقدماتی کافی بود تا او راه پرخطر و هیجان‌انگیز پدر را ادامه دهد. برای این کار راهی مدرسه مروی شد و در سال ۱۳۴۲ مدرک کارشناسی حقوق را گرفت. بلافاصله پس از فارغ‌التحصیلی به خدمت سربازی رفت و سپس در دادگستری استخدام شد: «دو سال کارآموزی کردم، بعد هم به عنوان دادیار به دادسرای بهبهان رفتم. بهبهان آن موقع با بهبهان این روز‌ها خیلی فرق داشت، من تنها بازپرس منطقه بودم، از کناره اهواز تا دروازه شیراز، حوزه قضایی بهبهان را تشکیل می‌داد، امروز این منطقه چند دادگستری دارد و چندین بازپرس در آن حوزه خدمت می‌کنند.»