کتاب «نامه‌های خلیل ملکی» به کوشش «امیر پیشداد» و «محمدعلی همایون کاتوزیان» گردآوری و تدوین شده است. خلیل ملکی (۱۲۸۰ ـ ۱۳۴۸) یکی از چهره‌های سیاسی دوره‌ی پهلوی است. نامه‌های این مجموعه در شش بخش ارائه شده‌اند: نامه‌های تهران (۱۳۲۷ ـ ۱۳۴۱)، نامه‌های اروپا (۱۳۴۱ ـ۱۳۴۳)، نامه‌های پیش از زندان (۱۳۴۳ ـ ۱۳۴۴)، نامه‌های زندان (۱۳۴۴ ـ ۱۳۴۵)، نامه‌های پس از زندان (۱۳۴۵ ـ ۱۳۴۸) و سه نامه‌ی سرگشاده به «ملت ایران و حزب نیروی سوم (1 شهریور۱۳۳۲)»، به «اولیا امور (1 اسفند ۱۳۲۹)» و به «آیت‌الله کاشانی (۲۲ مهر ۱۳۳۱)». در توضیح پشت جلد آمده است: «این نامه‌ها ـ صرف‌نظر از محض اطلاعات ریز مضبوط در آن‌ها که در جای دیگری نیست باز هم ملکی را بازتر و بی‌پوشش‌تر از پیش نشان می‌دهند و چیزهایی از سادگی روان‌شناختی‌اش، از رک‌گویی بی‌امان و غیرسیاستمدارانه‌اش، از اعتمادبه‌نفسش، از گذشت و چشم‌پوشی‌اش، از انعطاف سیاسی‌اش، از کم‌حوصلگی و حساسیتش نسبت به "حماقت" دیگران و بی‌اعتنایی آن‌ها به "عقل و منطق" و (به همین دلیل) از سهل‌انگاری نسبت به جنبه‌های عاطفی اعتقادات سیاسی، از مناعتش، از دست‌تنگی‌اش، از بیماری‌هایش، از روابط و مسائل خانوادگی‌اش و از چیزهای دیگر حکایت می‌کنند که فقط کسانی که او را خوب می‌شناختند با آن آشنایی دارند. این کتاب اساسا به کار دو گروه می‌خورد: خوانندگانی که به تامل در تاریخ سیاسی و اجتماعی ایران در قرن بیستم و به‌ویژه تاریخ نهضت ملی، حزب نیروی سوم و جامعه‌ی سوسیالیست‌ها و پدیده‌ی غیرعادی خلیل ملکی علاقه‌ی ویژه‌ای دارند و پژوهندگان و تاریخ‌نگارانی که حرفه‌ی آن‌ها تحقیق در تاریخ آن دوران است.» کتاب حاضر را نشر «مرکز» منتشر کرده است.