جان مینارد کینز متولد ۱۸۸۳ اقتصاددان انگلیسی. شهرت کینز با انتقاد از قرارداد ورسای، که در پیامدهای اقتصادی صلح ۱۹۱۹ مطرح کرد آغاز شد. نوشته‌ی بزرگ او نظریه‌ی عمومی اشتغال بهره و پول تا حد بسیار زیادی از نظریه‌های اقتصاد نوکلاسیک دور شد، و در راه برقراری چیزی پیش رفت که اکنون اقتصاد کلان نامیده می‌شود. او در نتیجه‌ی مخالفت با اصول اقتصاد آزاد، پایه نظری سیاست مدیریت و کنترل تقاضا را گذاشت که حکومت‌های غربی در دوره‌ی اولیه پس از جنگ جهانی دوم آن را به طور گسترده پذیرفتند و اجرا کردند. نظریه‌های کینزی تأثیر بزرگی بر لیبرالیسم و سوسیال دموکراسی داشته است.
 
کینز با پیشینیان خود چنان تفاوت دارد که گویی هر گونه پیوندی را با اندیشه‌های اقتصادی دیرین گسسته است و این معنی پدیده انقلاب فکری را در دنیای آرام تفکر اقتصادی روزگار وی مجسم می‌سازد.
متقدمین کینز به ترتیب، تولید و توزیع و گردش و مصرف ثروت را پایه بررسی گرفته بودند، حال آن‌که کینز نظریه‌های اشتغال، پس‌انداز، مزد، قیمت و بهره را مبنای مطالعه قرار داد، و تحقیق درباره تعادل و توزیع را در جهان فارغ از عنصر زمان رها کرد و به شناسایی وسایلی پرداخت که قادر به تأمین رشد تولیدند. این‌گونه است که عنصر زمان در تجزیه و تحلیل اقتصاد وارد می‌شود و این «زیباروی خفته» از خواب «تعادل و پیشبینی کامل» برمی‌خیزد. کینز از سرمایه‌گذاری عاملی مهم و اساسی می‌سازد و زمینه ادامه رشد اقتصادی و اجتماعی را روشن می‌کند.
جان مینارد کینز، اقتصاددان معروف انگلیسی است، که ایده‌هایش، موسوم به «اقتصاد کینزی» بر نظریه سیاسی و اقتصادی مدرن و نیز بر سیاست‌های مالی دولت‌ها تأثیری چشمگیر گذاشت. این فارغ‌التحصیل کمبریج یکی از ستون‌های اقتصاد کلان نظری مدرن محسوب می‌شود.
او در کتاب نظریه عمومی اشتغال، بهره و پول به نقد مکتب کلاسیک می‌پردازد و با طرح نظریه خود و رد گفتار کلاسیک‌ها انقلابی در اقتصاد معاصر به پا می‌کند. هیچ‌یک از اقتصادان‌ها و علاقه‌مندان به علم اقتصاد از خواندن این اثر بزرگ بی‌نیاز نیستند.