پسرک داستان «پادشاه و ابرباف» هر روز نوک تپه‌ای می‌نشست و چرخ نخ‌ریسی‌اش را به کار می‌‌انداخت و شروع به بافتن می‌‌کرد. بافتن چی؟ بافتن شالی برای خودش. اما با چه نخ‌هایی؟ با نخ‌های معمولی؟ نه! پسرک عاشق ابرها بود. او هر روز به ابرهای آسمان، که از بالای سرش می‌گذشتند، نگاه می‌کرد. بعد چرخ نخ‌ریسی اش را به کار می‌انداخت و آهسته و آرام از ابرها نخ می‌رسید. تا روزی که شال زیبایی درست کرد. شالی که در جهان همتا نداشت. آن‌موقع بود که «پادشاه و ابرباف» همدیگر را دیدند و پادشاه هم دلش خواست لباسی به همین لطافت داشته باشد؛ اما مگر چقدر ابر توی آسمان بود! داستان «پادشاه و ابرباف»، نوشته‌ی مایکل کچپول، با تصویرگری جذاب و تحسین‌برانگیز اَلیسون جی، داستان لطافت دنیای کودکانه و زیاده‌خواهی ما آدم‌بزرگ‌هاست. اما آنچه در پایان اتفاق می‌افتد، دوباره دنیا را رنگی می‌کند. درست مثل ابرهای رنگی رنگی توی آسمان آبی.