«پین‌بال ۱۹۷۳» دومین رمان هاروکی موراکامی است که در سال ۱۹۸۰ منتشر شد. درست پس از این که رمان «به آواز باد گوش بسپار» جایزه گونزو را نصیب او کرد. این اثر یکی از رمان‌های سه‌گانه‌ی «موش صحرایی» موراکامی است که توانست او را قانع کند کافه‌ی معروفش را بفروشد و به نویسندگی تمام وقت مشغول شودطرح داستانیِ این کتاب، بین روایتِ زندگی راوی و زندگی دوستش، موش صحرایی، در گذار است. در این داستان مردی را می‌بینیم که در دارالترجمه‌ای با دیگری شریک است و دو دختر دوقلو هم‌خانه‌اش هستند. این مرد عاشق پین‌بال بوده و قبلا در کلوپی با یک دستگاه خاص پین‌بال بازی می‌کرده است، اما پس از مدتی کلوپ منحل شده و مرد دیگر جایی برای پین‌بال بازی کردن با آن دستگاه ندارد. او اکنون عزم خود را جزم کرده که دستگاه پین‌بال مورد علاقه و محبوب خود را پیدا کرده و باز بازی را از سر بگیرد. راوی، زندگی در کنار خواهران دوقلویی را توصیف می‌کند که در صبح یک روز، به شکلی اسرارآمیز به خانه‌ی او می‌آیند و زندگی‌اش را تحت تأثیر قرار می‌دهند. او علاوه بر نقل این داستان، خاطرات خود درباره‌ی جنبش دانش‌آموزان ژاپنی و نامزد سابقش، نائوکو، را نیز مرور می‌کند.