کتاب «چهار عاشقانه» دربرگیرنده‌ی چهار کتاب شعر «هوا را از من بگیر خنده‌ات را نه» سروده‌ِی پابلو نرودا، «تو را دوست دارم چون نان و نمک» سروده‌ی ناظم حکمت، «در بندر آبی چشمانت» سروده‌ی نزار قبانی و «خاطره‌ای در درونم است» سروده‌ی آنا آخماتوا است. این اثر با ترجمه‌ی احمد پوری، مترجم و نویسنده‌ی معاصر منتشر شده است. دو شعر از این مجموعه شعر عاشقانه را با هم می‌خوانیم: «شعر دریایی: نزار قبانی/ در بندر آبی چشمانت/ باران رنگ‌های آهنگین می‌وزد/ خورشید و بادبان‌های خیره‌کننده/ سفر خود را در بی‌نهایت تصویر می‌کنند/ در بندر آبی چشمانت/ پنجره‌ای گشوده به دریا/ و پرنده‌هایی در دوردست/ به جست‌وجوی سرزمین‌های به دنیا نیامده/ در بندر آبی چشمانت/ برف در تابستان می‌آید/ کشتی‌هایی با بار فیروزه/ که دریا را در خود غرقه می‌سازند/ بی‌آنکه خود غرق شوند/ در بندر آبی چشمانت/ بر صخره‌های پراکنده می‌دوم چون کودکی/ عطر دریا را به درون می‌کشم/ و خسته بازمی‌گردم چون پرنده‌ای/ در بندر آبی چشمانت/ سنگ‌ها آواز شبانه می‌خوانند/ در کتاب بسته‌ی چشمانت/ چه کسی هزار شعر پنهان کرده است؟/ ای کاش، ای کاش دریانوردی بودم/ ای کاش قایقی داشتم/ تا هر شامگاه در بندر آبی چشمانت/ بادبان برافرازم.» «هر دو روی بالش: آنا آخماتوا/ هر دو روی بالش/ دیگر داغ شده است/ دومین شمع می‌میرد/ و صدای کلاغان/ بلندتر می‌شود/ امشب را نخوابیده‌ام/ فکر خواب نیز دیگر دیر است/ کرکره بر پنجره/ چه تاب‌ستیزانه سفید است/ صبح‌به‌خیر!»