«بازگشت میجی» در ۱۸۶۸ واقعه‌ی سیاسی بزرگی در تاریخ ژاپن بود که ضربه‌ی نهایی را بر پیکر شوگون‌سالاری توکوگاوا (۱۸۶۸-۱۶۰۰) وارد آورد و ژاپن را تحت حاکمیت مستقیم امپراتور موتسوهیتو (میجی) قرار داد. این واقعه علاوه بر آن‌که سنت امپراتوری را احیا کرد، زمینه را برای ایجاد شکلی از نهادهای دموکراتیک پارلمانی فراهم ساخت. در ۱۹۲۵ ژاپن عملاً چهره‌ای مدرن و صنعتی به خود گرفته و مظاهر غربی را پذیرفته بود، اما چند سال بعد که عناصر افراطی حکومت به صرافت ایجاد خفقان در داخل کشور و کشورگشایی در شرق آسیا افتادند، عرصه بر «دموکراسی سلطنتی» تنگ شد. این کتاب سیری است در تاریخ تحولات داخلی ژاپن در فاصله‌ی سال‌های ۱۹۲۵ تا ۱۹۵۲ که ضمن آن به مداخلات خصمانه‌ی این کشور در چین طی دو دهه‌ی سی و چهل و همچنین نقش ژاپن در جنگ جهانی دوم می‌پردازد. درنهایت، فصل مربوط به بازسازی ژاپن در سال‌های پس از جنگ که تحت نظارت قوای متفقین، و به‌ویژه امریکا، صورت گرفت حاوی نکات بسیار مهمی است که مروری بر اسناد موجود درباره‌ی آن جزئیات بیشتری را درباره‌ی مسیر متفاوت ژاپن در سال‌های بعد روشن می‌سازد.