" یک ساعت سعد با مارک وستندواچ" نام آخرین مجموعه‌ی شعر منتشرشده‌ی علی قنبری است.
 
 
او در اینباره می‌گوید: در این مجموعه‌ی شعر سعی کرده‌ام به سمت تکثیر واقعیت حرکت کنم. این کارها به سمت تکثیر دال‌ها حرکت می‌کنند‌، وجه دموکراتیک دارند و مخاطب‌محورند. متن این کتاب فضاهای متفاوتی دارد؛‌ ممکن است نامه‌نگاری به نوام چامسکی‌، گزارش یک بازی فوتبال یا خاطره‌نویسی باشد. در این شعرها سازه‌های متنی مختلفی به کار گرفته شده‌اند‌، اما این‌ها نقطه‌ی عزیمت کار است و اهمیتی ندارد. زبان‌، محیط یا فضای کار تلقی می‌شود، اما آن‌چه در کل کار مستقر است و از ویژگی‌های کارهای من محسوب می‌شود،‌ عدم قطعیت است. در این شعرها سعی کرده‌ام زبانم یک زبان «خودویژه» یا انحصاری باشد. من از یک زبان ساده استفاده می‌کنم و از جابه‌جایی‌های نحوی که در کارهای سابقم یا کارهای دوستان هست،‌ دوری می‌کنم. در این شعرها‌، جمله‌ها ساده‌اند. اگر در کارهای دیگر من‌، کلمات واحد تأویل بودند‌، در این‌جا جملات واحد تأویل هستند. با این نوع هم‌نشینی جملات می‌خواهم بگویم با جملات ساده هم می‌توان وضعیت شگرف زبانی ایجاد کرد. من به دنبال اقبال عمومی نیستم. شعر مثل فلسفه است. من نمی‌خواهم پاپ بشوم. اگر به دنبال پاپ شدن بودم‌، کارگردانی سینما را ادامه می‌دادم.
 
 
 در این شعرها‌، نگاه هستی‌شناسی اهمیت دارد. این کتاب یک اثر پست‌مدرن است که خواننده را با نحو و جهان متفاوتی مواجه می‌کند.
 
 
 تاریخ ادبیات ثابت کرده که همیشه آوانگاردیسم موفق است و امر نو همیشه در تاریخ ادبیات ماندگار است‌؛ تاریخ ادبیات یعنی تاریخ آوانگاردیسم.
 
 
چند برگ از این کتاب را اینجا در گوگل بوکز بخوانید.