رضا رضایی مترجم متولد: ۱۳۳۵ ساری، ایران رضا رضایی مترجم متولد: ۱۳۳۵ ساری، ایران رضا رضایی متولد ۱۳۳۵ در ساری است. او سابقهٔ تحصیل در رشتهٔ مهندسی مکانیک را دارد، اما آن را رها کرد. این مترجم در گذشته نیز عضو تیم ملی شطرنج بودهاست. او چنانکه خود در گفتوگویی با نشریه نگاه نو عنوان کرد، در ۱۶ سالگی نخستین کتابش را که درباره شطرنج بود ترجمه کرد که به نام فردی دیگر منتشر شد. یادگیری زبان انگلیسی را در کلاسهای فشرده انجمن ایران و آمریکا آغاز و در ۱۶ سالگی توانست بالاترین مدرک این نهاد را در زبان انگلیسی به دست آورد. او در رشته مهندسی مکانیک درس خواند و به عنوان ویراستار حوزه فنی- مهندسی در مرکز نشر دانشگاهی مشغول کار شد و همزمان به ویرایش در حوزههای دیگر هم پرداخت. از سال ۱۳۵۷ فعالیتهای جسته وگریخته مطبوعاتی هم داشت که تا به امروز نیز این فعالیت و همکاری با نشریات و مجلاتی چون دانشمند و نگاه نو ادامه دارد. رضایی پیش از ترجمه به کار ویراستاری در مرکز نشر دانشگاهی و مجله دانشمند مشغول بود و با ترجمه رمان جوان خام داستایوسکی وارد جرگه حرفهای ترجمه در ایران شد. اين ویراستار، مترجم و بازیکن تیم ملی و مدیر چند دوره فدراسیون شطرنج در سالهایی نیز به عنوان قهرمان و عضو تیم ملی شطرنج ایران فعالیت میکرد و در دورهای به مدت ۵ سال ریاست فدراسیون شطرنج را بر عهده داشت که منشاء تحولات خوبی در آن مجموعه شد. در کارنامه رضا رضایی همکاری با ناشران معتبری چون کارنامه، فرهنگ معاصر، نشر نی و ماهی و وجود دارد. او در چند سال اخیر به سمت ترجمه مجموعه آثاری از رمان نویسان قرن نوزده بریتانیا روی آورد که حاصل آن برگردان فارسی مجموعه آثار جین اوستین( در هفت کتاب از سوی نشر نی) و خواهران برونته(نشر نی) و جورج الیوت بود که با استقبال خوب مخاطبان روبرو شد. در کارنامه رضا رضایی ترجمه برخی متون حوزه فلسفه سیاسی هم وجود دارد که از جمله آنها ترجمه چند اثر از آیزا برلین را میتوان نام برد. او با موسیقی نیز آشنایی خوبی دارد و دستی چیره در نوازندگی پیانو دارد و همین ویژگی سبب شد تا برخی از کتابهای حوزه موسیقی را نیز برگردان فارسی کند که از جمله آنها کتاب موسیقی دانان دیروز و امروز از رومن رولان که انتشارات کارنامه آن را به بازار کتاب عرضه کرد و راهنمای جامع موسیقی کلاسیک از انتشارات فرهنگ معاصر میتوان اشاره کرد. جملات منتخب I'm a paragraph. Click here to add your own text and edit me. It's easy. یادداشتها کتابها Heading 5 Heading 5 Heading 5 Heading 5 بازگشت به نویسندگان

نادعلی همدانی نویسنده، ایرانی 1312 - اردبیل نادعلی همدانی نویسنده، ایرانی 1312 - اردبیل نادعلی همدانی نویسنده و مترجم ایرانی اهل اردبیل بود. تحصیلات دبستانی را در زادگاه خود و دوره دبیرستان را در تهران به پایان رساند و به دلیل مشکلات اقتصادی از ادامه تحصیل بازماند و با مدرک دیپلم دبیرستان وارد کار مطبوعاتی شد. نخست در روزنامه کیهان و سپس در مؤسسه اطلاعات بعنوان نویسنده، خبرنگار و قصهنویس به کار پرداخت. قصهنویسی در مطبوعات را از ۱۵ سالگی شروع کرده بود و نخستین رمانش (ولگرد) را انتشارات علی اکبر علمی در ۱۳۳۰ منتشر کرده بود. در ۱۳۴۵ از سوی سازمان در حال تاسیس تلویزیون ملی ایران دعوت به همکاری شد و به استخدام این سازمان درآمد. تا سال ۱۳۴۹ بعنوان نویسنده و تهیهکننده تلویزیونی کار میکرد. در اواخر آن سال، به انتشار هفته نامه “تماشا” کمک کرد وسپس سردبیر این نشریه تلویزیونی شد و تا سال ۱۳۵۴ دراین سمت مشغول کار بود و درضمن در دانشکده هنرهای دراماتیک ادامه تحصیل میداد. پس از دریافت مدرک لیسانس، به عنوان بورسیه تلویزیون عازم فرانسه شد وتحصیلات عالی خودرا دررشته پژوهشهای تئاتری (گرایش تلهتئاتر) تا پایه دکترا در دانشگاه سوربن پاریس ادامه داد. بعد از انقلاب ایران (۱۳۵۷)، درسال ۱۳۵۸ به ایران بازگشت و کار تهیه کنندگی و نویسندگی در تلویزیون را دوباره از سر گرفت و تا اسفند ماه ۱۳۶۸ که بازنشسته شد؛ بیش از۴۰ برنامه تحقیقی، نمایشی و تلهتئاتر را نویسندگی، کارگردانی و تهیه کرد. پس از بازنشستگی، به کار ترجمه، رمان نویسی و ویراستاری روی آورد. در ضمن مجله دوهفتگی «تماشاخانه» و بعد ماهنامه «تماشای زندگی» را منتشرکرد. مدتی هم در دپارتمان تئاتر دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران تدریس می کرد. جملات منتخب I'm a paragraph. Click here to add your own text and edit me. It's easy. یادداشتها کتابها Heading 5 Heading 5 Heading 5 Heading 5 بازگشت به نویسندگان

جودی بارت انگلیسی، نویسنده 1941 - بروکین، نیویورک، آمریکا جودی بارت انگلیسی، نویسنده 1941 - بروکین، نیویورک، آمریکا جودی بارت نویسنده کتاب های تصویری برای کودکان است. جملات منتخب I'm a paragraph. Click here to add your own text and edit me. It's easy. یادداشتها کتابها Heading 5 Heading 5 Heading 5 Heading 5 بازگشت به نویسندگان

علی اکبر سعیدی سیرجانی نویسنده، ایرانی 1310 - سیرجان علی اکبر سعیدی سیرجانی نویسنده، ایرانی 1310 - سیرجان علیاکبر سعیدی سیرجانی (زادهٔ ۲۰ آذر ۱۳۱۰ در سیرجان - درگذشتهٔ ۴ آذر ۱۳۷۳ در تهران) ادیب، پژوهشگر، نویسنده و فعال سیاسی اهل ایران و از منتقدان جمهوری اسلامی پس از انقلاب بود. علیاکبر سعیدی سیرجانی، ادیب، پژوهشگر و نویسندهٔ ایرانی در تاریخ ۲۰ آذرماه سال ۱۳۱۰ در سیرجان متولد شد. پس از تحصیل در دورهٔ دبستان در زادگاهش در سال ۱۳۲۷ برای ادامه تحصیل وارد دانشسرای مقدماتی کرمان شد. در سال ۱۳۳۰ برای تحصیل در رشتهٔ فلسفه به دانشگاه تهران رفت و همزمان با پایانیافتن تحصیلش پدر خود را از دست داد. بعد از چند سال تدریس در مناطق سیرجان و بم به تهران رفت و نخستین همکاریهای خود را با دکتر معین برای لغت نامه دهخدا آغاز کرد. وی از سال ۴۴ تا ۵۷ با بنیاد فرهنگ ایران همکاری داشت و واژگان قسمت حرف میم از لغت نامه را بر عهده داشت. وی با ارائه مقالات فرهنگی در مجلاتی چون نگین و بامشاد به نقد حکومت وقت و جمهوری اسلامی میپرداخت. مجموعه مقالات او در کتابهایی با عناوین شیخ صنعان، در آستین مرقع و ای کوتاه آستینان به چاپ رسید که بعدها ممنوع شدند. کتابهای او در حکومت جمهوری اسلامی به جز معدودی در شمار کتابهای ضاله (گمراهکننده) درآمدهاند و ممنوعالطبع میباشند. سعیدی سیرجانی پس از انقلاب با انتقادهای خود از حکومت، مغضوب حاکمان ایران شد و بیش از پیش، با نامههایی که به رهبر ایران مینوشت، مغضوب واقع شد، تا جایی که حکم ارتداد وی را در پی داشت؛ و سرانجام آنچنانکه خود انتظار داشت توسط حکومت بهطور مرموزی از دنیا رفت. جملات منتخب I'm a paragraph. Click here to add your own text and edit me. It's easy. یادداشتها کتابها Heading 5 Heading 5 Heading 5 Heading 5 بازگشت به نویسندگان

مسعود مهرابی نویسنده، ایرانی 1333 - تهران مسعود مهرابی نویسنده، ایرانی 1333 - تهران مسعود مهرابی فارغالتحصیل رشتهی سینما از دانشکدهی هنرهای دراماتیک دانشگاه هنر، حرفهی خود را به عنوان روزنامهنگار از سال 1349 آغاز کرد. او اکنون مدیر و صاحب امتیاز ماهنامهی سینمایی فیلم، کتاب سال سینمای ایران و فصلنامهی انگلیسی زبان فیلم اینترنشنال است. جملات منتخب I'm a paragraph. Click here to add your own text and edit me. It's easy. یادداشتها کتابها Heading 5 Heading 5 Heading 5 Heading 5 بازگشت به نویسندگان

توبیاس وولف نویسنده 1945 - امریکا توبیاس وولف نویسنده 1945 - امریکا توبیاس وولف نویسنده آمریکایی است. او استاد مسلم خاطرهنویسی و داستان کوتاه است. توبیاس وولف سال ۱۹۴۵ در آلاباما به دنیا آمد. اما در واشنگتن بزرگ شد. او مدتی در پائولوآلتو در کالیفرنیا به تدریس برنامههای داستاننویسی و ادبیات پرداخت. وولف به خاطر مجموعههای داستان کوتاه شهرت زیادی دارد. او در کنار ریموند کارور ، ریچارد فورد ، آن بیتی و دیگر نویسندگان مینیمالیست از پیشتازان داستان کوتاه امروز آمریکاست. او سه بار برنده جایزه اُ- هنری شده و به خاطر مجموعه داستانهای کوتاه، رمانها و خاطراتش مورد تقدیر قرار گرفته است. وولف در مجامع ادبی، همانقدر که به عنوان یک نویسنده مورد احترام است، به عنوان یک استاد ادبیات هم مورد تقدیر و تکریم است. او پس از بنا نهادن انجمن ادبی در دانشگاه استانفورد در خلق آثار ادبی در آن انجمن همت گمارد. او به مدت هفده سال سرپرستی خلق آثار ادبی در دانشگاه سیراکوز را به عهده گرفت. سال ۱۹۹۷ وولف باز به استانفورد بازگشت. وولف چند سال از دوره جوانی خود را به عنوان سرباز در جنگ ویتنام گذارند. مجله ادبی هنری نافه در ویژهنامه نوروزی سال 1390 خود گفتوگویی با توبیاس وولف منتشر کرد که نویسنده آمریکایی در آن از شرکتش در جنگ ویتنام ابراز پشیمانی کرده بود. او گفته بود انتقادهای زیادی علیه تصمیم کشور من برای جنگ در ویتنام بود. اما کشور من واقعاً بیشعور بود. کشورم ادعا میکرد برای مردم دارد میجنگد ولی چه بدبختیهایی که ما برای آن مردم نبردیم. حتی ما میگفتیم برای خود ویتنامیها این کار را میکنیم. وولف همچنین گفته بود من فکر میکنم ما خیلی اشتباه کردیم که به ویتنام رفتیم. فکر میکنم روشی که ما جنگیدیم اشتباه بود. بدبختیهای زیادی به بار آورد. شما میدانید که بیش از یک میلیون نفر در یک کشور کوچک کشته شد و مایه آبروریزی بود. آثار: مشهورترین اثر وولف «زندگی این پسر» (۱۹۸۹) است که داستان دوران کودکی نویسنده در نورث وست است. وولف در این کتاب به بازگویی جدایی پدر و مادرش و شرح حال خانواده جدیدش میپردازد. این داستان دربرگیرنده خانهبهدوشیهای او به همراه مادرش در غرب و شمال غرب، بحث و جدالهای او با ناپدری بددهنش، نزاعهای گاه و بیگاهش با پدر واقعی خود است. «زندگی این پسر» جایزه کتاب لسآنجلس تایمز را در بخش زندگینامهنویسی از آن خود کرد. همچنین بر اساس این کتاب فیلم موفقی در سال ۱۹۹۳ با هنرمندی رابرت دنیرو و لئوناردو دیکاپریو ساخته شد. دومین اثر مهم وولف «در ارتش فرعون»(۱۹۹۴) نام دارد که بر خاطرات و تجربیات نویسنده در جنگ ویتنام استوار است. رمان دیگر وولف «دزد سربازخانه»(۱۹۸۴) داستان طنزی درباره سه چترباز است که از یک انبار مهمات در شمال کارولینا زیر آتش دشمن نگهبانی میکنند. آندره دیوباس منتقد آمریکایی درباره این کتاب گفتهاست "اگر کلمات میتوانستند روی کاغذ صدا بدهند، شما صدای فریاد مرا میشنیدید که همین حالا به شما توصیه میکنم این کتاب را بخوانید." این رمان سال 1985 جایزه قلم فاکنر را برای وولف به ارمغان آورد. آثار وولف به فارسی: در ارتش فرعون ترجمه منیر شاخساری، نشر چشمه، 1389 شب مورد نظر، ترجمه منیر شاخساری، نشر چشمه، 1389 گداها همیشه با ما هستند، ترجمه منیر شاخساری، نشر چشمه، 1389 انجیل سفید، ترجمه اسدالله امرایی، نشر ثالث، 1390 جملات منتخب I'm a paragraph. Click here to add your own text and edit me. It's easy. یادداشتها کتابها Heading 5 Heading 5 Heading 5 Heading 5 بازگشت به نویسندگان

هارولد پینتر انگلیسی، نویسنده، نمایشنامه نویس ۱۹۳۰ - انگلیس هارولد پینتر انگلیسی، نویسنده، نمایشنامه نویس ۱۹۳۰ - انگلیس هارولد پینتر (۲۰۰۸-۱۹۳۰)، نویسنده، نمایشنامهنویس، بازیگر، کارگردان، و فعال سیاسیِ انگلیسی در محلهی هاکنی در شمال لندن متولد میشود. او در فضایی سرشار از یهودستیزی بزرگ میشود، و این مسئله نقشِ بسزایی در گرایش او به نمایشنامهنویسی دارد. با آغاز جنگ جهانی دوم، هنگامی که تنها نُه سال دارد، مجبور به ترک لندن میشود و در دوازده سالگی به این شهر بازمیگردد. خودش میگوید تجربهی بمبارانهای زمان جنگ هیچگاه او را رها نکرده است. در لندن به مدرسهی گرامر هاکنی میرود و در آنجا با گروهی از معلمان خوشفکر، پرانرژی و ماجراجو آشنا میشود، و در همین دوران است که تئاتر و ضدیت با فاشیسم بیشترین تأثیر را روی او میگذارد. در این مدرسه نقشهایی چون مکبث و رومئو را بازی میکند و این موجب علاقمندیِ بیشتر او به بازیگری میشود. پس از پایان مدرسه، در سال ۱۹۴۸ به آکادمیِ سلطنتیِ هنرهای نمایشی میرود، اما پس از دو ترم تحصیل آنجا را ترک میکند. پینتر در سال ۱۹۵۰ نخستین اشعار خود را منتشر میکند و به سبب اجراهایش از آثار شکسپیر مشهور میشود. وی در سالهای ۱۹۵۱ تا ۱۹۵۷ با نام دیوید بارون به بازیِ نقشهای کلاسیک و عمدتاً آثار شکسپیر میپردازد. در سال ۱۹۵۷ با نوشتنِ نمایشنامهی «اتاق» که توسط دپارتمان هنرهای نمایشیِ دانشگاه بریستول چاپ میشود، جایگاه خود را به عنوان نویسنده تثبیت میکند. هارولد پینتر از ابتدای دههی شصت به عنوان نمایشنامهنویس مشهور میشود، گرچه به طور همزمان بازیگری و کارگردانی را نیز ادامه میدهد. او را به عنوان مبتکر سبک نمایشیِ جدیدی با عنوانِ کمدیِ تهدید میشناسند، و واژهی پینترِسک که برگرفته از نام اوست، به عنوان صفتی جدید واردِ زبان انگلیسی شده و دلالت بر فضایی خاص دارد. این کمدی، گونهای است که در آن نویسنده، تسلط و اطاعت پنهان را در پیش پا افتادهترین گفتگوها نشان میدهد. پینتر میگوید به دنبال دورهی اولیهی رئالیسمِ روانشناختی، مرحلهی دوم را که تغزلیتر است با نمایشنامههایی چون «چشمانداز» (۱۹۶۷) و «سکوت» (۱۹۸۷) ادامه داده و سپس به نمایشنامههای سیاسی رسیده است که از این میان میتوان به آثاری قبیلِ «پیکِ آخر» (۱۹۸۴)، «زبانِ کوهستان» (۱۹۸۸) و «نظمِ نوین جهانی» (۱۹۹۱) اشاره کرد. اما این تقسیمبندیِ دورهای، دقیق به نظر نمیرسد و آثار پرقدرتی چون «سرزمینِ متروک» (۱۹۷۴) را از نظر دور میدارد. پینتر در سال ۲۰۰۲ به سرطان مبتلا میشود، با این حال از تلاش بازنمیایستد و در سال ۲۰۰۵ کاندیدای جایزهی نوبل ادبیات میشود. با اختصاص این جایزه به پینتر، بحثهای گوناگونی پیرامون آن در میگیرد که بعضاً مواضع سیاسی و جنجالی پینتر را در این رویداد سهیم میدانند. با این حال گرچه ممکن است عقاید سیاسیِ پینتر عاملی به شمار آمده باشد، اما این جایزه از نظر هنری بسیار موجه است و دستاوردهای نمایشی و ادبی پینتر، یک سروگردن بالاتر از سایر نویسندگان انگلیسی است. در هر حال، انتقاد صریحِ پینتر از سیاست خارجی آمریکا و مخالفتاش با جنگ عراق، بدون شک او را از جنجالیترین برندگان جایزه نوبل ادبیات کردهاست. پینتر فردای روزی که از برنده شدن این جایزه مطلع میشود، در مصاحبهای تلفنی با روزنامهنگاری سوئدی میگوید که نمیتواند حرف بزند و این خبر او را از پای درآوردهاست و برای دریافت جایزه و سخنرانی به استکهلم خواهد رفت. اما حالش رو به وخامت میگذارد و سخنرانی خود را با عنوان «هنر، حقیقت، سیاست» ضبط کرده و به آکادمی میفرستد. وی سخنرانیاش را این طور شروع میکند: "در سال ۱۹۵۸ نوشتم: «تمایز قاطعی میان امر واقعی و امرِ غیر واقعی، یا بین درست و غلط وجود ندارد. یک چیز لزوماً درست یا غلط نیست، میتواند هم درست باشد هم غلط.» اعتقاد دارم که این تأکیدها هنوز هم در کشف واقعیت از طریق هنر، کاربرد دارد. بنابراین به عنوان یک نویسنده از این تأکیدها حمایت میکنم، ولی به عنوان یک شهروند نمیتوانم این گونه با مسائل برخورد کنم. من به عنوان یک شهروند باید بپرسم: «درست چیست؟ غلط چیست؟»... ما برای ملت عراق شکنجه آوردیم، بمبهای منهدم کننده آوردیم، کشتار بیهدف و بیدلیل آوردیم، بدبختی و ذلت و مرگ را آوردیم، و با این همه ادعا میکنیم برای ملتهای خاورمیانه آزادی و دموکراسی را آوردیم... دولتمردانِ ما باید چند نفر را بکشند تا به عنوان عاملانِ قتلِ عام و جنایتکار جنگی شناخته شوند؟" کتابشناسی: نمایشنامهها • اتاق (۱۹۵۷) • بالابرِ غذا (۱۹۵۷) • جشن تولد (۱۹۵۸) • دردِ مختصر (۱۹۵۸) • آسایشگاه (۱۹۵۸) • سرایدار (۱۹۵۹) • شبی بیرون از خانه (۱۹۵۹) • مدرسهی شبانه (۱۹۶۰) • کوتولهها (۱۹۶۰) • کلکسیون (۱۹۶۱) • فاسق (۱۹۶۲) • مهمانیِ چای (۱۹۶۴) • بازگشت به خانه (۱۹۶۴) • زیرزمین (۱۹۶۶) • چشمانداز (۱۹۶۷) • سکوت (۱۹۶۸) • روزگارِ سپری شده (۱۹۷۰) • تک گویی (۱۹۷۲) • سرزمینِ متروک (۱۹۷۴) • خیانت (۱۹۷۸) • صداهای خانوادگی (۱۹۸۰) • ایستگاهِ ویکتوریا (۱۹۸۲) • یک جور آلاسکا (۱۹۸۲) • پیکِ آخر (۱۹۸۴) • زبانِ کوهستان (۱۹۸۸) • نظمِ نوینِ جهانی (۱۹۹۱) • وقتِ ضیافت (۱۹۹۱) • مهتاب (۱۹۹۳) • خاکستر به خاکستر (۱۹۹۶) • مراسم جشن (۱۹۹۹) • جشنِ بزرگداشت (۱۹۹۹) • یادِ چیزهای گذشته (۲۰۰۰) قطعاتِ کوتاه نمایشی • سیاه و سفید (۱۹۵۹) • گرفتاری در محل کار (۱۹۵۹) • زمانِ رفتن (۱۹۵۹) • درخواستِ توقف (۱۹۵۹) • پیشنهادِ ویژه (۱۹۵۹) • همین و بس (۱۹۵۹) • مصاحبه (۱۹۵۹) • متقاضی (۱۹۵۹) • گفتگوی سه نفره (۱۹۵۹) • شب (۱۹۶۹) • دقیقاً (۱۹۸۳) • نشستِ مطبوعاتی (۲۰۰۲) • از آنکه بگذریم (۲۰۰۶) فیلمنامهها • سرایدار (۱۹۶۳) • پیشخدمت (۱۹۶۳) • کدو خور (۱۹۶۳) • آلونک (۱۹۶۵) • یادداشتِ کوییلر (۱۹۶۵) • تصادف (۱۹۶۶) • جشن تولد (۱۹۶۸) • دلال محبت (۱۹۶۹) • بازگشت به خانه (۱۹۶۹) • داستان پروست (۱۹۷۲) • آخرین سرمایهدار (۱۹۷۴) • زن ستوان فرانسوی (۱۹۸۱) • پیروزی (۱۹۸۲) • خیانت (۱۹۸۳) • یادداشتِ لاکپشت (۱۹۸۴) • داستانِ خدمتکار (۱۹۸۷) • گرمای روز (۱۹۸۸) • تجدید میثاق (۱۹۸۹) • آرامشِ غریبهها (۱۹۸۹) • بازماندهی روز (۱۹۹۱) • وقتِ ضیافت (۱۹۹۲) • محاکمه (۱۹۹۳) • کودکِ رویابین (۱۹۹۷) • تراژدیِ شاه لیر (۲۰۰۰) داستانها • کولوس (۱۹۴۹) • کوتولهها (۵۶-۱۹۵۲) • آخرین گزارشها از بورس اوراق بهادار (۱۹۵۳) • سیاه وسفید (۵۵-۱۹۵۴) • آزمون (۱۹۵۵) • مهمانیِ چای (۱۹۶۳) • ساحل (۱۹۷۵) • گرفتاری (۱۹۷۶) • لولا (۱۹۷۷) • داستانِ کوتاه (۱۹۹۵) • دختران (۱۹۹۵) • در محضرِ خداوند (۱۹۹۷) • تِس (۲۰۰۰) • صداهایی در تونِل (۲۰۰۱) جملات منتخب I'm a paragraph. Click here to add your own text and edit me. It's easy. یادداشتها کتابها Heading 5 Heading 5 Heading 5 Heading 5 بازگشت به نویسندگان

ری‌را عباسی ایرانی، نویسنده 1341 - خرم‌آباد، ایران ریرا عباسی ایرانی، نویسنده 1341 - خرمآباد، ایران در شانزده سالگی مجموعه شعری بنام «ذرت بو داده» داشت که به دلایلی کاملا از بین رفت و با آغاز جنگِ عراق با ایران زندگیش در آبادان ویران شد و دچار نابسامانیهای متعددی گردید. یک سال در اردوگاه آواره گان جنگ، همراه فرزندش زندگی سختی را گذارند و به شهرهای بسیاری مهاجرت کرد. نوشتن در چنین شرایطی دشوار بود. بعد از سالها دوری از نوشتن که قبل از شانزده سالگی شروع شده و رها شده بود، در سال ۱۳۶۷نوشتن و جنون نوشتن همزمان چه شعر و چه داستان به یکباره غافلگیرش کرد. اولین رمانش به نام «آساره» را در همان سال نوشت اما آن را منتشر نکرد. بعد از گذراندن دو دوره کلاسهای ادبیات داستانی، در جمع داستاننویسان و گذارندان دورههای نقد و آشنایی با فلسفه... در جلسات داستانخوانی کارنامه، و دیگر جلسات ادبیات داستانی شرکت میکرد. سالها طول کشید که آثارش در مجلههای تخصصی ادبی، کلک، دنیای سخن، آدینه، کارنامه، عصر پنجشنبه و نافه و... در بسیاری از روزنامههای رسمی کشور... منتشر شد و به دنیای ادبی از طریق مطبوعات راه پیدا کرد. در سال ۱۳۷۹ مجموعه داستان «سی پری چهار شنبهها» را بیآنکه به دنبال ناشر باشد به نشر معیار سپرد و در سال۱۳۸۰ توسط نشر مینا به چاپ دوم رسید. (متاسفانه این کتاب در حاضر خمیر شد.) بعد از چاپ مجموعه داستانش. اولین جلسات نقد ادبی آثار زنان را مطرح کرد و به کمک یکی دو نفر از دوستانش نقد فمینیستی ادبیات زنان را تشکیل داد که بسیاری از نویسندگان زن کتابهایشان درآن زمان نقد و بررسی میشد. بین سالهای ۱۳۸۰ مجموعه شعر «برای این زن لُر دیگرتفنگ نیاورید» توسط نشر مینا منتشر شد که در مدت کوتاهی توسط همین ناشر به چاپ دوم رسید. در بهار سال ۱۳۸۱ «چه کسی پنهانتر تو را دوست دارد» (منظومهای عاشقانه و جسور به گفته منتقدان) همراه با نقاشیهای شاعر، توسط نشر مینا منتشر و چاپ دوم آن در همان سال و چاپ سوم آن در سال ۱۳۸۵ توسط نشر مینا صورت گرفت... در نیمه پایانی سال ۸۱ ۱۳ مصادف باحمله آمریکا به عراق کتاب «شاعران صلح» منتشر شد و گزیدهای از این اثر را کمیسیون ملی یونسکو در ایران پذیرفت و با نام «شعر صلح» نامگذاری کرد و نشر قطره چاپ داخلی آن را در ایران منتشر کرد. جملات منتخب I'm a paragraph. Click here to add your own text and edit me. It's easy. یادداشتها کتابها Heading 5 Heading 5 Heading 5 Heading 5 بازگشت به نویسندگان

بهرام روحانی ایرانی، نویسنده فروردین 1365 - بجنورد، ایران بهرام روحانی ایرانی، نویسنده فروردین 1365 - بجنورد، ایران بیوگرافی بهرام روحانی از زبان خودش: تردید دارم که در ابتدا کلمه بوده باشد. اما ازآنجاکه در حال حاضر تقدم و تأخر آن, اهمیت قابلتأملی ایجاد نمیکند و واژگان از منظر فرمشان, وزندارند و عموماً هر چیز که وزن دارد بهنوعی تحمیل خواهد شد درنتیجه من بهرام روحانی هستم ' متولد یکم اسفندماه یک هزار و سیصد و شصت و چهار هجری خورشیدی در ایران, خراسان شمالی, بجنورد. اگر گذر شعر به فراسوی ادبیات راه ببرد. پس محتوا در اولویت است. اما اینکه فرم در آثار بنده چگونه شکل میبندد, یقیناً به زیست جهان من باز خواهد گشت. به حال غیر منتظرهام که شاید در آن, تبرها حروف آزادی را جدا جدا کردهاند. اگر انسان طغیان میکند, یعنی اینکه محتوای مردد خود را از فرم زمینیاش جدا کرده است. پس ایماژها و تنانگی اش نیز از این قاعده مستثنا نخواهند بود. چراکه آن مسافر مشکوک, قرار است در هر فرد, فردیت خود را به اثبات برساند. از فرازوفرودهای کولاژیک که در زندگانی هر تنابنده ای موجود است میگذرم و اینک تعداد رخدادهایی که در چند بازهی زمانی بر من گذشته را در دو دفتر بنامهای جعبهی سیاه و پرواز بوفالوها خلاصه کردهام. بهزعم بنده این دو دفتر, درواقع بیش از جملات, تصاویرند. نامگذاری هر دو دفتر برخلاف تصور معیار, استعاراتی از علوم انسانیاند. جعبهی سیاه بر سیستمهایی که امکان تشریح تفصیلی آنها به دلیل وجود هرجومرج, وجود ندارد دلالت داشته و پرواز بوفالوها, به تحرک غیر لازم و بدون تعقل در بافتهای اجتماعی و سیستمی اشاره دارد. و این بدین معناست که در هر دو دفتر, ادبیت (و نه ادبیات) واژانه به سیر در جهان شخصی مؤلف پرداخته است. بنده ننوشتهام که هنری در آن پنهان باشد. بلکه اگر هنری کرده باشم, آن است که نانوشته باشم. جملات منتخب I'm a paragraph. Click here to add your own text and edit me. It's easy. یادداشتها کتابها Heading 5 Heading 5 Heading 5 Heading 5 بازگشت به نویسندگان

یاروسلاو هاشک نویسنده 1883 - پراگ یاروسلاو هاشک نویسنده 1883 - پراگ یاروسلاو هاشک نویسنده و طنزپرداز چک بود که بیشتر به خاطر رمان «شوایک»، سرباز زندهدل معروف است. هاشک در ۳۰ آوریل ۱۸۸۳ در پراگ متولد شد. سیزدهساله بود که پدرش درگذشت. پس از آن، تحصیلاتش به علت شرکت در درگیریها و تظاهرات خیابانی آن زمان پراگ دچار وقفه شد. سرزمین چک در آن هنگام تحت سلطهی امپراتوری اتریش بود و دشمنی چکها با آلمانیها و اتریشیهای مقیم پایتخت به درگیری مستقیم رسیده بود. همین مبارزه مضمون بسیاری از آثار هاشک و معاصران او را تشکیل میدهد. نخستین نوشتههای هاشک در سالهای آغازین قرن بیستم در مطبوعات چک پدیدار شد و عمدتاً خاطرات سفرهایش به اسلواکی و کشورهای دیگر و نیز نوشتههای فکاهی دربارهی مسائل روز را شامل میشد. در سالهای بعد مقالات و داستانهایش جنبهی انتقادی و مبارزاتی بیشتری یافت. با شروع جنگ جهانی اول، هاشک به ارتش اتریش فرا خوانده شد، ولی خیلی زود خود را تسلیم نیروهای روس کرد و به واحد نظامی چکسلواکی که در روسیه تشکیل شده بود پیوست. در همان زمان با بسیاری از روزنامههای روس در جبهه به همکاری پرداخت. هاشک در سال ۱۹۲۰ به میهنش بازگشت و به نوشتن شاهکار خود، رمان ماجراهای شوایک، سرباز زندهدل پرداخت و تا زمان مرگش در ۱۹۲۳ مشغول همین کار بود. این اثر که ترجمههای مختلفی هم از آن به زبان فارسی وجود دارد، برای او شهرت جهانی به ارمغان آورد و فیلمها و نمایشنامههای پرشماری از روی آن ساخته شد. جملات منتخب I'm a paragraph. Click here to add your own text and edit me. It's easy. یادداشتها کتابها Heading 5 Heading 5 Heading 5 Heading 5 بازگشت به نویسندگان

حبیب لاجوردی ایرانی، نویسنده 1314 - تهران حبیب لاجوردی ایرانی، نویسنده 1314 - تهران حبیب لاجوردی مدیر پروژه تاریخ شفاهی ایران در مرکز مطالعات خاورمیانه دانشگاه هاروارد بود. دکتر لاجوردی در تهران به دنیا آمد و روزگار جوانی و نوجوانی خود رادر نیویورک سپری کرد. او مقطع کارشناسی در دانشگاه ییل، و کارشناسی ارشد را در دانشگاه هاروارد (رشته MBA) گذراند و دکترای خود را در اقتصاد از دانشگاه آکسفورد کسب نمود. پس از پایان تحصیلات دکتر حبیب لاجوردی به ایران بازگشت و در سال ۱۳۴۲ به کار در پیشه خانوادگیش یعنی گروه صنعتی بهشهر، مشغول شد. در سال ۱۳۴۸ مرکز ایران مطالعات مدیریت در تهران (با اعضای هیات علمی دانشکده بازرگانی هاروارد) را با کمک تنی چند از اساتید مدیریت تاسیس نمود و تا سال ۱۳۵۷ یعنی آغاز انقلاب در همانجا به تدریس درس سیاست گذاری عمومی مشغول بود. دکتر لاجوردی کتاب اتحادیههای کارگری و خودکامگی در ایران (انتشارات دانشگاه سیراکیوز، ۱۹۸۵ سیراکوس) تالیف نموده که ترجمهای از آن در ایران به نشر رسیدهاست. پروژه تاریخ شفاهی ایران دانشگاه هاروارد در سال ۱۳۵۹ به پیشنهاد یکی از اساتید دانشگاه هاروارد اقدام به نوشتن طرح اولیه پروژه تاریخ شفاهی ایران مینماید که در شهریور ۱۳۶۰ این طرح بصورت اجرایی در مرکز مطالعات خاورمیانه دانشگاه هاروارد آغاز به کار مینماید. او به اتفاق همکاران خود در این پروژه با ۱۳۴ نفر که در تاریخ معاصر ایران ناظر و یا بازیگر در رویدادهای تاریخی بین سالهای ۱۲۹۹ الی ۱۳۶۰ بودند، مصاحبه نمود که این پروژه نزدیک به ۱۰ سال به طول انجامید. جملات منتخب I'm a paragraph. Click here to add your own text and edit me. It's easy. یادداشتها کتابها Heading 5 Heading 5 Heading 5 Heading 5 بازگشت به نویسندگان