آنتونیو گرامشی در سال 1913 و بعد از تجربه ای که از انتخابات ایتالیا در ساردنیا کسب کرد، عضو حزب سوسیالیست ایتالیا شد. با شروع جنگ جهانی اول گرامشی رفته رفته نویسنده ی روزنامه ی اونتی، ارگان رسمی حزب سوسیالیست ایتالیا، شد و نقدهای خود را علیه جریان رفرمیست حزب سوسیالیست ایتالیا تندتر کرد. در 1917، گرامشی تک شماره ی شهر آینده را منتشر کرد. انقلاب اکتبر مثالی از بدیلی بود که گرامشی در شهر آینده به آن امید بسته بود. از تحولات انقلاب خبرهای ضدونقیض و سانسورشده ی اندکی به غرب می رسید. در ابتدا روزنامه های بورژوایی انقلاب روسیه را همچون انقلاب کبیر فرانسه در راستای شکوفایی ایده آل های لیبرالی معرفی کردند. اما پس از آن که به ماهیت پرولتری آن پی بردند، در محکومیت انقلاب اکتبر از هیچ کوششی دریغ نکردند. گرامشی با مطالعه ی دقیق انقلاب اکتبر، به خصوص آثار لنین، اندیشه و عمل خود را بر سازمان دهی انقلاب در ایتالیا و در سرتاسر جهان معطوف کرد. این کتاب شامل بخشی از مقالات گرامشی در سال های توفانی 1917 تا 1920 است که به خوبی نگاه پرشور و هم دلانه اش را به انقلاب اکتبر روسیه نشان می دهد