«آهای بیرونی‌ها» مجموعه‌ای است از ۶ نمایشنامه که تصویری کلی از قالب هنری نمایش مدرن به دست می‌دهد. این نمایشنامه‌ها عبارتند از «مردی با گلی در دهان یک مشتری آرام» اثر لوییجی پیراندلو، «آهای بیرونی‌ها» نوشته ویلیام سارویان، «این موسیقی بر بستر آب‌های ساحلی» نوشته آرچیبالد مکلیش، «خانم ژولی» نوشته آگوست استیندبرگ، «خاطره‌ای از دو دوشنبه» نوشته آرتور میلر و «سیسیل یا مدرسه‌ای برای پدرها» نوشته ژان انوییل.
نمایشنامه «ژوزف و ماریا» نوشته پتر تورینی نمایشنامه‌نویس اتریشی نیز حکایت دو انسان تنها، پیر، مطرود و مورد مضحکه مردم است. انسان‌هایی که مدت‌هاست به سن بازنشستگی رسیده‌اند، اما به علت کم بودن حقوق بازنشستگی و هم‌چنین فرار از انزو‌ا، مجبور به کارکردن هستند. این دو در فروشگاهی مجلل و با شکوه سر راه یکدیگر قرار می‌گیرند. در ابتدا هر کس غرق در دنیای خودش است، در چنگال سکوت و تنهایی دست و پا می‌زنند اما کم کم و با احتیاط و کورمال کورمال به هم نزدیک می‌شوند. به کندی شروع به تعریف کردن زندگی‌شان می‌کنند. حرف می‌زنند، اما اعتنایی به گفته طرف مقابل ندارند. مونولوگ اما، کم‌کم تبدیل به دیالوگ می‌شود، کتاب زندگی گذشته آن‌ها آرام ورق می‌خورد.
در نمایشنامه «ژوزف و ماریا» لحظات کمیک و تراژیک، حال و گذشته، سختی و ظرافت در هم می‌آمیزند و تماشاچیان آرام آرام به گذشته این دو، به آرزوهای برنیاورده شده‌شان، پی می‌برند و شاهد دست و پا زدن این دو انسان در طی سالیان دراز برای یافتن تکیه‌گاهی درونی می‌شوند. بدبینی و عدم اطمینان جای خود را به اعتماد و خو‌ش‌بینی می‌دهد؛ علت این امر نیز عطری است که در هوا موج می‌زند.
