«آژانس شیشه‌ای» دومین جلد از مجموعه نقد سینمای ایران و نوشته سعید عقیقی (-۱۳۴۹) است که فیلم آژانس شیشه‌ای ابراهیم حاتمی‌کیا را به نقد کشیده‌است. ابراهیم حاتمی‌کیا یکی از چهار برآیند شاخص طرز تلقی نسلی‌ است که به پشتوانهٔ انقلاب و از دل جنگ راهی سینما شد و باید به هویت خود و نسل خود در شرایط پس از جنگ معنایی می‌داد. در بخشی از این اثر می‌خوانید: تجربه بیش از یک دهه فیلم‌سازی و فیلم‌نامه‌نویسی حاتمی‌کیا به مرور دارد در عرصه‌های مختلف خودنمایی می‌کند که گفت‌وگونویسی هم یکی از آن‌هاست. شیوهٔ کنایی، دوپهلو و درگیرکنندهٔ نگارش گفت‌وگوها درآژانس شیشه‌ای در میان فیلم‌های گذشته او کم‌تر سابقه داشته است. حتی برج مینو در عین ظرافت‌های آشکار و پنهان گفت‌وگوهایش نسبت به آژانس شیشه‌ای فاصله‌ای محسوس و قابل توجه دارد