این کتاب دربردارندۀ هجده مقاله است که به دنبال کتاب «ایران و تنهایی‌اش» می‌تواند باشد و همۀ اینها بر گرد یک محور می‌چرخند و آن اینکه «امروز چه باید کرد؟». در سرآغاز کتاب آمده است: «ما که‌ اینک‌ در آستانۀ قرن‌ بیست‌ و یكم‌ قرار گرفته‌ایم‌ و وظیفه‌ داریم‌ كه‌ كشور خود را به‌ نسل‌ آینده‌ تحویل‌ دهیم‌، آیا به‌ آن‌ آگاهیم‌ كه‌ چه‌ وظیفۀ سنگینی‌ بر دوش‌ ماست‌؟ در تاریخ‌ ایران‌ كمتر نسلی‌ یک‌ چنین‌ مسئولیتی‌ برعهده‌ داشته‌، زیرا باید به‌ انتظارهایی‌ كه‌ خاصّ این‌ زمان‌ است‌ پاسخگو باشد، در كشوری‌ كه‌ هم‌ جغرافیایش‌ حساسیت‌ خاصّ دارد و هم‌ تاریخش. دنیا در بحرانی که دست و پا می زند: بحران محیط زیست، بحران اخلاقی و نیز بحران سیاسی-که نشانه‌اش در 11 سپتامبر بروز کرد-چه راهی برای خروج از بن‌بست می‌تواند در پیش بگیرد؟ در این کتاب.«خرد جهانی» پیشنهاد می‌شود «یعنی جوهره و وجه مشترک همه تمدن‌ها»؛ با این توضیح‌ که‌: «دیگر امروز بی‌ كمك‌ علم‌ و فنّ نمی‌توان‌ به‌ زندگی‌ ادامه‌ داد، و علم‌ هم‌ دامنۀ نامحدود و توقّف‌ناپذیر دارد. از سوی‌ دیگر نمی‌توان‌ از قواعد بنیادی‌ آفرینش‌ سرپیچی‌ كرد، پس‌ راه‌ سوم‌ تنظیم‌ ممكنات‌ می‌باشد، نه‌ جستن‌ غیرممكن‌».