از مجموعه کتاب های ساختار و مبانی ادبیات داستانی به قلم نادر ابراهیمی، جلد سوم آن براعت استهلال یا خوش آغازی نام دارد که نگارنده ابتدا به تعریف خود مفهوم و سپس توضیح انواع مختلف آن می پردازد. برای بسیاری از نویسندگان بزرگ دنیا، شروع داستان، علی الخصوص بند های نخست آن سخت ترین بخش کار جلوه کرده است چرا که آغاز داستان می تواند تاثیر مهمی در مقبولیت کل اثر داشته باشد. نویسندگان بزرگی همچون گابریل گارسیا مارکز معتقدند که در صورت ارائه ی آغازی قوی و دلپسند، باقی داستان از جهت لحن و درون مایه راحت تر شکل گرفته و از همین جهت، نوشتن چند داستان کوتاه را از خلق اثری بلند سخت تر می داند. مساله ی خوش آغازی در ادبیات ایران زمین بیشتر در دنیای شاعران مطرح بوده است و در صورتی که شاعری اقدام به خواندن اثر خود در جمعی می کرد، به وجد آمدن حاضران در همان ابتدای شنیدن شعر، نشانگر برخوردار بودن اثر از آغازی دلنشین و خوش و براعت استهلال می بود. اما در مقوله ی داستان نویسی و قصه پردازی نگارنده اظهار می کند که اثری دارای براعت استهلال است که آغاز آن به شکل موثری در ارتباط با پای بست های اصلی و ساختارهای اساسی داستان باشد و در عین حال از زیبایی و مقبولیت برای مخاطب برخوردارباشد.