بی‌شک پس از هدایت، بهرام صادقی یکی از نویسندگان تاثیر گذار تاریخ ادبیات داستانی ایران است. منتقدان و نویسندگان بزرگ، او را پایه گذار داستان مدرن می دانند، اما به دلایل زیادی در دهه‌های گذشته کمتر از نقش او سخن به میان آمده است. داستانهای این نویسنده در زمانی که سن و سال چندانی نداشت در دهه‌ی سی خورشیدی در مجله ی سخن پرویز ناتل خانلری و در ادامه، در مجلاتی همچون کیهان هفته، کتاب هفته، جُنگ ادبی اصفهان ، صدف، فردوسی، جهان نو و .... چاپ می شد . بازتاب آثار نویسنده‌ی جوان، آن هم تا سن بیست و پنج سالگی که به استناد آنچه امروز موجود است(به گواه پرویز ناتل خانلری، رضا سیدحسینی، ابوالحسن نجفی و ...) از او به عنوان نابغه ی داستان نویسی در حال ظهور، یاد شده است و تاثیر گذاری او‌ تا حدی است که او را پایه گذار داستان «شَک» دانسته که بر نویسندگان پس از خود نیز تأثیرگذار بوده است.