تورن با نگاهی به سیر تحول جوامع مختلف از قرن نوزدهم و با در نظر گرفتن جنبش های مختلف اجتماعی، به ویژه جنبش ماه مه ۱۹۶۸ در فرانسه، شروع به تبیین مختصات جامعه ای کرد که آن را پساصنعتی نامید. کنکاش در تئوری های کلان و برشمردن مختصات جزئی جامعه ی آینده از دیدگاه متفکری چپ گرا دغدغه های او را از ظهور چنین جامعه ای آشکار می سازد. بررسی طبقاتی این جامعه با محوریت نحوه ی تعامل این طبقات، تورن را بر آن می دارد تا پویایی و تحرک زاینده ی طبقات پایین تر برای برقراری عدالت اجتماعی را میراث بی بدیل جوامع پیشین بداند. تورن پیچیدگی تعاملات و تعارضات جدید را به خوبی دریافته است و برای بروز و شنیده شدن این تعارضات، شناخت چنین جامعه ای را ضروری می داند. تورن در کتاب حاضر با کالبد شکافی دقیق ساختار جامعه ی جدید، تلاش کرده است تا از به محاق رفتن اولویت های طبقات پایین تر جلوگیری کند. نگاه تاریخی تورن به جامعه ی آینده، از اهمیت تحلیل تاریخی وقایع پیش رو خبر می دهد و این همان چیزی است که تورن و این اثر او را منحصر به فرد می کند‌. ترجمه ی کتاب تاریخ اجتماعی آینده به دو دلیل عمده حائز اهمیت است؛ نخست آنکه شرایط موجود در جوامع در حال توسعه ای چون ایران بی شباهت به دگردیسی پسا صنعتی اروپا در دهه های گذشته نیست. از سوی دیگر، با وجود چالش های عمیق در نحوه ی تعامل طبقات مختلف در جامعه ی ما، شناخت عناصر تاثیرگذار و آگاهی از تغییرات در سبک زندگی افراد جامعه، می تواند به پویایی فعالیت های عدالت محور کمک شایانی کند.