تاریخ ادبیات در ایران کامل ترین و مفصل ترین اثر در زمینه تاریخ ادبیات ایران پس از اسلام تألیف ذبیح الله صفا (۱۲۹۰- ۱۳۷۸ش)، محقق مشهور ایرانی و استاد در دانشگاه تهران. تاکنون پنج بخش از این اثر در ۸ جلد (تا آغاز دوره زندیه) منتشر شده است. صفا، در نگارش این تاریخ ادبیات، نخست توصیف جامعی از اوضاع سیاسی، اوضاع اجتماعی، عقاید و ادیان و مذاهب، و وضع علوم هر دوره عرضه داشته با مراجعه به منابع مهم و دست اول سپس به مبحث اساسی یعنی اوضاع ادبی آن دوره پرداخته است. وی، در این مبحث، پس از بررسی وضع عمومی زبان و ادب فارسی، شعر فارسی و شاعران و نویسندگان و آثار و خصایص سبکی آنها را معرفی کرده است. در حقیقت، وی ادبیات را به معنی وسیع کلمه در نظر گرفته و به کلیه فعالیتهای ادبی و عقلی و نقلی اثر آفرینان هر دوره توجه کرده و با احاطه بر منابع مهم اطلاعات جامع پرارزشی در همه این شئون به دست داده است.