تراژیک نامیدن مشروطیت یعنی اینکه خواننده با مطالعه ی مسائل و مصائب آن زمان و شرح روایت های قهرمانان، مبارزان، زنان، روشنفکران و روحانیان، که شرکای اصلی انقلاب مشروطیت بوده اند، برانگیخته و دچار نوعی ترس و شفقت به گونه ای توأمان شود. انقلاب مشروطیت همان تغییر بنیادینی است که انسان تحول خواه مشروطه طلب با تمام توان هواخواهانش است. گویا انسان ایرانی دوران مشروطیت نقشی به جد تأثیر گذار در جهت نقادی هرآنچه تلنبارگی تاریخ بر شانه هایش سنگینی کرده را دارد. او می رود تا به مثابه ی انسان تراژیک، مختصات تراژدی تاریخی را با محوریت قهرمانی بریده از جهان رمزی و اسطوره ای ثبت کند. اما نکته ی اساسی شراکت دیگر اقشار و اقوام در رسیدن او به پیروزی است. 
این کتاب به نهادهای اصلی تأثیرگذار در جریان تغییر و تحول تاریخ معاصر پرداخته است تا نوع وجود و حضورشان را بیشتر بکاود و سطح تأثیر و چگونگی حضورشان را فهم کند. با توجه به اینکه در این نوشتار نهادهای مورد بحث در عصر مشروطه به پرسش کشیده می شود، باید در نظر داشت که فی الحال نیز در ید استیلای همان گروه هاست. پس فهمیدن تاریخشان ضرورت فهمیدن شرایط کنونی است که ثمره اش قطعا آموختنیست. زیرا روشنفکران چند دهه ی اخیر همچون  کوتوله هایی بر شانه های روشنفکران عصر مشروطیت است.