بسیاری شکوه می‌کنند که چه بسا کلام حکما تمثیلات صرف باشند، اما بی‌مصرف در زندگی روزمره، و ما هم که جز این چیزی نداریم. وقتی حکیم می‌گوید: "از آن بگذر" منظورش این نیست که باید از چیزی گذشت. راهی که اگر به رفتنش بیرزد، بالاخره باز هم می‌شود از پسش برآمد، بلکه منظور او گذاری‌ست پر رمز و راز. چیزی که برای ما ناشناخته است و از او هم ساخته نیست تا ماهیت آن را دقیق‌تر مشخص کند. پس چنین چیزی در اینجا دردی را از ما دوا نمی‌کند. در واقع منظور از همه‌ی این تمثیلات صرفا این است که درک‌ناکردنی را نمی‌شود درک کرد و این نکته‌ایست که ما می‌دانستیم. آنچه هر روز موجب مشقت ما می‌شود چیز دیگری است.